Basisregistratie Grootschalige Topografie
De Basisregistratie Grootschalige Topografie of BGT is een basisregistratie van de Nederlandse overheid, geregeld in de Wet van 25 september 2013, houdende regels omtrent de basisregistratie grootschalige topografie (Wet basisregistratie grootschalige topografie), die op 1 januari 2016 in werking is getreden. In de BGT wordt de topografie van heel Nederland op een eenduidige wijze vastgelegd en beschikbaar voor alle gebruikers. De BGT vervangt hiermee de Grootschalige Basiskaart van Nederland.
De gegevens worden gratis aan iedereen beschikbaar gesteld via het project Publieke Dienstverlening op de Kaart (PDOK), waar ze in GML-formaat gedownload kunnen worden of online kunnen worden ingezien middels een interactieve kaartviewer.[1]
Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]
De inhoud van de BGT is vastgelegd in het Informatiemodel IMBGT, een datamodel dat aangeeft hoe objecten moeten worden aangeduid en weergegeven. De BGT is objectgericht. Dit betekent dat bijvoorbeeld een stuk gras niet meer begrensd wordt door een aantal losse lijnen, maar weergegeven wordt door een gesloten kromme, zoals een veelhoek, of door het deel van het vlak met die kromme als rand.
Bronhouders[bewerken | brontekst bewerken]
Elk object in de BGT heeft - kenmerkend voor een basisregistratie - één bronhouder, ofwel beheerder/eigenaar van de informatie over dat object. Een aantal instanties treden als bronhouder op: Rijk (Ministerie van Economische Zaken en Klimaat, Rijkswaterstaat, Defensie) voor rijksgronden, ProRail voor spoorwegen en bijbehorende terreinen, provincies voor provinciale wegen en vaarwegen, waterschappen voor waterlopen en keringen en alle gemeenten voor gemeentelijke percelen en alle overige particuliere terreinen binnen de gemeente.
| Bronnen, noten en/of referenties
|