Benzathine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Benzathine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van benzathine
Algemeen
Molecuulformule C16H20N2
IUPAC-naam N,N′-bis(fenylmethyl)ethaan-1,2-diamine
Molmassa 240,343 g/mol
SMILES
C1=CC=C(C=C1)CNCCNCC2=CC=CC=C2
InChI
1/C16H20N2/c1-3-7-15(8-4-1)13-17-11-12-18-14-16-9-5-2-6-10-16/h1-10,17-18H,11-14H2
CAS-nummer 140-28-3
EG-nummer 205-408-4
PubChem 8793
Wikidata Q2896784
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
EG-Index-nummer 205-408-4
Fysische eigenschappen
Dichtheid 1,02 g/cm³
Smeltpunt 26 °C
Vlampunt 113 °C
Oplosbaarheid in water 3,9 g/L
Brekingsindex 1,565 
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Benzathine is een hulpstof in bepaalde geneesmiddelen. Het stabiliseert penicilline en functioneert dus als conserveermiddel.

Het wordt bereid door de condensatiereactie van ethyleendiamine met benzaldehyde.[1]

Penicilline is een carbonzuur en benzathine is een base. Eén molecuul benzathine kan bijgevolg met twee moleculen penicilline een zout vormen. Een veelgebruikte vorm van penicilline is benzylpenicilline of penicilline G, en het zout daarvan met benzathine noemt men benzathinebenzylpenicilline of benzathine-penicilline G. Na injectie zet het zout langzaam penicilline vrij; men kan daarmee een verlengde antibiotische werking verkrijgen met een relatief lage dosis penicilline.[1]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]