Biskajersplein

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Biskajersplein in Brugge

Het Biskajersplein is een pleintje in het centrum van Brugge.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het waren de kooplieden uit Biskaje (Spanje) die er in 1494 twee huizen kochten, om die omstreeks 1512 om te bouwen tot hun natiehuis. Antonius Sanderus noemde het de domus Cantabrica. Het bleef grotendeels intact tot in 1837. De nabijgelegen Kraanrei was nog niet overwelfd en heette toen nog de Corte Spegel Reye, de vaarweg naar de Waterhalle.

Omwille van de nabije aanwezigheid van ook de natiehuizen van Castilië en Navarra werd de wijk ook al eens het Spaans Kwartier genoemd.

Het plein situeert zich tussen het Sint-Jansplein en het Jan van Eyckplein.

Bekende bewoners[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Adolphe DUCLOS, Bruges, histoire et souvenirs, Brugge, 1910.
  • Antoon VIAENE, Het natiehuis van Biskaaie te Brugge, in: Biekorf, 1933.
  • Albert SCHOUTEET, De straatnamern van Brugge.Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977
  • Brigitte BEERNAERT e. a., Biskajersplein 4, De Groene Winkel, in: Wandelgids met 33 verhalen uit de oude stad, Brugge, 2002.
  • Chris WEYMEIS, Brugge van Academiestraat tot Zwijnstraat. Geschiedenis van de straten in de binnenstad, Deel I, A-D, Brugge, 2011.
  • Brigitte BEERNAERT e. a., Biskajersplein 2-3, het geboortehuis van kunstschilder Jean-François Legillon?, in: Muziek Woord Beeld, Open Monumentendag 2012, Brugge, 2012.


Zie de categorie Biskajersplein (Brugge) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.