Spinolarei

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Spinolarei
De Spinolarei gezien vanaf de Spiegelrei.
Geografische informatie
Locatie       Brugge
Begin Jan van Eyckplein
Eind Verversdijk
Algemene informatie
Genoemd naar Ambrogio Spinola
Portaal  Portaalicoon   Brugge

De Spinolarei is een straat in Brugge.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De waterloop langs waar het overgrote deel van de scheepvaart gebeurde, van de Dampoort tot aan de Grote Markt, heette vanaf de Carmersbrug tot aan de Nieuwjaarsbrug (hetgeen later het Jan van Eyckplein werd) de Spiegelrei.

Langs beide kanten van de rei lag vanzelfsprekend een straat. De beide straten werden, zoals de rei zelf, Spiegelrei genoemd. Gebrek aan onderscheid tussen de beide oevers was blijkbaar vervelend. Vandaar dat men aan de zuidkant de Spiegelrei herdoopte tot Spinolarei.

Zowel Adolf Duclos als Karel Verschelde hebben deze nieuw verkozen naam toegeschreven aan het feit dat de Spaanse generaal Ambrogio Spinola (Genua, 1569 - Castelnuovo Scrivia, 1630) er zou gewoond hebben ten tijde van het Beleg van Oostende. Absolute zekerheid is er niet, maar een andere uitleg is er ook niet.

De Spiegelrei is als waterweg een paar malen aan de verdwijning ontsnapt. Vanaf het einde van de 18de eeuw was er geen doorgang meer voor de schepen tot aan de Grote Markt. De reie werd in grote mate stilstaand water en weldra een open riool. In 1816 waren stadsbestuur en provinciebestuur het er over eens de waterloop te dempen om er een park aan te leggen. Rond 1860 waren er opnieuw plannen om te dempen en er een nieuwe stadsschouwburg te bouwen. Beide plannen mislukten.

Net als langs de Spiegelrei, staan langs de Spinolarei talrijke grachtenhuizen die een lange geschiedenis van koophandelsactiviteiten en van voorname bewoning te vertellen hebben.

De Spinolarei loopt van het Jan van Eyckplein tot aan de Verversdijk.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jos DE SMET, De Spinolarei te Brugge in 1816, in: Biekorf, 1929, blz. 348-349.
  • Albert SCHOUTEET, De straatnamen van Brugge. Oorsprong en betekenis, Brugge, 1977, ISBN 9789062675036.
  • Marjan BUYLE, Een puzzel op de schouw en draken op de muren. Merkwaardige muurzschilderingen uit de late 14de eeuw in een Brugs woonhuis, in: M&L, 1995, blz. 6-27.
  • Catherine D'HOOGHE & Rik GERARD, De Patience. Een Bourgondisch kleinood in de achtertuin van Spinolarei 2 in Brugge, Cahiers Brugse huizen nr. 2, Brugge, 1999.
  • Brigitte BEERNAERT e. a., Spinolarei 10A, Het Franse Schild, in: Wandelgids met 33 verhalen uit de oude stad, Brugge, 2002.
  • Brigitte BEERNAERT e.a., Spinolarei 2, huis De Patience, in: Wonen, Open Monumentendagen 2007, Brugge, 2007.
  • Frans DEBRABANDERE, Brugse plaatsnamen, in: Brugge die Scone, 2012, blz. 42.
  • Brigitte BEERNAERT e.a. huis de Patience, in: Het beste van 25 jaar, Open monumentendagen 2013, Brugge, 2013.
  • Benoît DELAEY, Spinolarei 16-17. Huizen 't Vaeghevier en D'Hont, in: Christophe Deschaumes, Brugge neoklassiek. Open monumentendagen 2017, Brugge, 2017.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Spinolarei (Brugge) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.