Bismut(III)telluride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bismut(III)telluride
Structuurformule en molecuulmodel
Bismut(III)telluride
Algemeen
Molecuulformule Bi2Te3
IUPAC-naam bismut(III)telluride
Andere namen dibismuttritelluride
Molmassa 800,761 g/mol
CAS-nummer 1304-82-1
PubChem 24884204
Wikidata Q415256
Beschrijving Grijs poeder
Vergelijkbaar met Bismut(III)sulfide
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H312 - H315 - H319 - H332 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur (muis)grijs
Dichtheid 7,7 g/cm³
Smeltpunt 585 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Bismuttelluride is een anorganische verbinding van bismut en telluur, met als brutoformule Bi2Te3. De stof is een grijs poeder en is een halfgeleider. Het komt in de natuur voor als het mineraal tellurobismutiet.

Toepassing[bewerken | brontekst bewerken]

Als halfgeleidermateriaal wordt bismut(III)telluride samen met antimoon en seleen gebruikt in thermokoppels en infrarooddetectoren. Het kan ook gebruikt worden voor het opwekken van thermische elektriciteit (thermo-elektrische generator) en als koelmiddel voor halfgeleidercompenten (peltier-element).