Blauwe melkbekerzwam

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Blauwe melkbekerzwam
Blauwe melkbekerzwam
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota
Klasse:Pezizomycetes
Orde:Pezizales
Familie:Pezizaceae
Geslacht:Peziza
Soort
Peziza saniosa
Schrad. (1799)
Blauwe melkbekerzwam
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

De blauwe melkbekerzwam (Peziza saniosa) is een schimmel behorend tot de familie Pezizaceae. Deze terrestrische saprotroof komt voor in loofbossen op kalkrijke leem.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Bij jonge exemplaren bolvormig, dan diep komvormig, bij oudere exemplaren verspreid. Diameter tot 3 cm. De binnenste, vruchtbare kant varieert in kleur van donkerbruin met een blauwachtige tint tot zwartpaars.

De asci zijn cilindrisch, 8-sporig en meten 360–400 × 14–15 µm. De ascosporen nauw ellipsoïde, enigszins versmald aan de polen, eenzijdig, hyaliene, met twee grote ingewanden, ornamentatie bestaat uit bestaat uit kleine wratten tot uitgestrekte richels en de sporenmaat is 15,5–16,2 × 7,5–8,2 µm.

Vergelijkbare soorten[bewerken | brontekst bewerken]

De adellijke bosbekerzwam (Peziza badiofusca) is vergelijkbaar, maar kan ook worden verward met de bruine bekerzwam (Peziza badia) en verschillende andere soorten. Bepaalde bepaling van de soort vereist microscopische determinatie, vooral de sculptuur van de sporen na kleuring met methylblauw of lactofenol.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De paddenstoel komt alleen voor in Europa en Nieuw-Zeeland. In Nederland komt hij zeer zeldzaam voor.