Botrytis-bladvlekkenziekte
| Botrytis-bladvlekkenziekte | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Bladvlekkenziekte op plantui 'Stutgarter Riesen' | |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Botrytis squamosa J.C. Walker | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Bladvlekkenziekte op plantui 'Centurion' | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Botrytis-bladvlekkenziekte (Botrytis squamosa) is een schimmel, die het blad van de ui kan aantasten. Vooral loofrijk, gestreken (liggend) blad is gevoelig voor aantasting.
De gekiemde sporen (conidia) veroorzaken op het blad kleine, geelwitte, ingezonken vlekjes. Onder vochtige omstandigheden kunnen enkele vlekjes verder uitgroeien, waardoor het blad vroegtijdig afsterft. Op het afgestorven blad worden de sporen gevormd.
De schimmelsporen dringen onder vochtige omstandigheden het blad binnen. Het aangetaste weefsel wordt zacht en gaat rotten. Hierop worden sporendragers (conidioforen) gevormd, die weer nieuwe sporen vormen. Deze sporen kunnen voor nieuwe aantastingen zorgen.
De schimmel kan ook voor overwintering en overleving in slechte tijden een sclerotium vormen dat bestaat uit zeer dicht op elkaar gepakte schimmeldraden. Deze sclerotiën overleven op dood plantmateriaal of los in de grond. Na de winter vormt het sclerotium schimmeldraden, waarop sporendragers ontstaan, die weer sporen vormen.
Voor de bestrijding van de ziekte is onder andere het middel fluazinam toegelaten.