Calciumchromaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Calciumchromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Calciumchromaat
Algemeen
Molecuulformule CaCrO4
IUPAC-naam calciumchromaat
Molmassa 156,0717 g/mol
SMILES
[O-][Cr](=O)(=O)[O-].[Ca+2]
InChI
1S/Ca.Cr.4O/q+2;;;;2*-1
CAS-nummer 13765-19-0
EG-nummer 237-366-8
PubChem 26264
Wikidata Q905723
Beschrijving Lichtgeel kristallijn poeder
Vergelijkbaar met bariumchromaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H350 - H400 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur lichtgeel
Dichtheid 3,12 g/cm³
Smeltpunt 2710 °C
Oplosbaarheid in water (bij 0°C) 45 g/L
(bij 20°C) 225 g/L
Goed oplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur monoklien
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Calciumchromaat is het calciumzout van chroomzuur, met als brutoformule CaCrO4. De stof komt voor als een lichtgeel kristallijn poeder, dat goed oplosbaar is in water. Het komt meestal voor als dihydraat. Dit kristalwater kan verdreven worden door het zout te verhitten boven 200°C.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Calciumchromaat kan bereid worden uit reactie van chroomzuur en calciumchloride:

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Calciumchromaat is een oxidator en reageert bijgevolg met organische verbindingen en reductoren, waarbij chroom(III)-verbindingen worden gevormd. Het reageert explosief met hydrazine. Calciumchromaat brandt hevig indien het gemengd wordt met boor en wordt aangestoken.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Calciumchromaat wordt gebruikt als kleurstof, corrosie-inhibitor en bij elektrodepositie.