Challenge Desgrange-Colombo 1956

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Challenge Desgrange-Colombo 1956 was de negende editie van dit regelmatigheidsklassement. Er waren elf koersen die meetelden voor de Challenge Desgrange-Colombo: vier in België, drie in Frankrijk en Italië en één in Zwitserland. Renners moesten in elk van de organiserende landen (Frankrijk, Italië en België) aan minimaal één wedstrijd hebben meegedaan om in aanmerking te komen voor het eindklassement. Deelname aan de Ronde van Zwitserland was hiervoor niet verplicht.

Eindwinnaar was de Belg Fred De Bruyne, die zowel Milaan-San Remo als Luik-Bastenaken-Luik had gewonnen. Zijn landgenoot Stan Ockers werd tweede, met twee punten meer dan Ronde van Vlaanderen-winnaar Jean Forestier uit Frankrijk. Het landenklassement werd voor de derde maal gewonnen door België. De Italianen stelden dit jaar teleur: geen enkele koers werd gewonnen door een Italiaan. Ook in de top-tien van het eindklassement was geen Italiaan terug te vinden, al was dit deels te wijten aan het feit dat de beste Italianen niet in alle organiserende landen aan minimaal één wedstrijd hadden meegedaan.[1]

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Koers Winnaar
19 maart Vlag van Italië Milaan-San Remo Vlag van België Fred De Bruyne
2 april Vlag van België Ronde van Vlaanderen (1956) Vlag van Frankrijk Jean Forestier
8 april Vlag van Frankrijk Parijs-Roubaix Vlag van Frankrijk Louison Bobet
22 april Vlag van België Parijs-Brussel Vlag van België Rik Van Looy
5 mei Vlag van België Waalse Pijl Vlag van België Richard Van Genechten
6 mei Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik Vlag van België Fred De Bruyne
19 mei–10 juni Vlag van Italië Ronde van Italië (1956) Vlag van Luxemburg Charly Gaul
16 juni–23 juni Vlag van Zwitserland Ronde van Zwitserland Vlag van Zwitserland Rolf Graf
5 juli–28 juli Vlag van Frankrijk Ronde van Frankrijk (1956) Vlag van Frankrijk Roger Walkowiak
7 oktober Vlag van Frankrijk Parijs-Tours Vlag van Frankrijk Albert Bouvet
21 oktober Vlag van Italië Ronde van Lombardije Vlag van Frankrijk André Darrigade

Puntenverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd 1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e 8e 9e 10e 11e 12e 13e 14e 15e
Rondes van Italië en Frankrijk 40 34 30 26 22 20 18 16 14 12 10 8 6 4 2
Overige wedstrijden 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Eindklassementen[bewerken | brontekst bewerken]

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Plek Renner Punten
1 Vlag van België Fred De Bruyne 83
2 Vlag van België Stan Ockers 62
3 Vlag van Frankrijk Jean Forestier 60
4 Vlag van België André Vlayen 46
5 Vlag van Frankrijk Louison Bobet 43
Vlag van België Jozef Planckaert 43
Vlag van België Rik Van Steenbergen 43
8 Vlag van België Germain Derijcke 41
Vlag van Frankrijk Gilbert Bauvin 41
10 Vlag van Frankrijk Roger Walkowiak 40

Landen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor het landenklassement telden de punten van de beste vijf renners per koers mee.

Plek Land Punten
1 Vlag van België België 569
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk 326
3 Vlag van Italië Italië 323
4 Vlag van Zwitserland Zwitserland 61
Vlag van Nederland Nederland 61
6 Vlag van Luxemburg Luxemburg 51
7 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Spanje 36
8 Vlag van Duitsland B.R. Duitsland 14
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Challenge_Desgrange-Colombo_1956&oldid=64463554"