Covariantiematrix

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een covariantiematrix is in de kansrekening en statistiek een matrix met als elementen de paarsgewijze covarianties van een -tal toevalsvariabelen of hun schattingen.

Populatie[bewerken | brontekst bewerken]

Betreft het de populatie, en worden de toevalsvariabelen voorgesteld door de vector , dan is de covariantiematrix:

,

dus een -matrix met als -e element:

Steekproef[bewerken | brontekst bewerken]

Gaat het om een steekproef van omvang uit de populatie van de toevalsvariabelen , dan wordt als schatter van de bovengenoemde covariantiematrix vaak de (steekproef)covariantiematrix berekend, bepaald door de schattingen van de elementen van , dus:

waarin een stip als index aangeeft dat over de betrokken index gemiddeld is.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Een (reële) covariantiematrix is symmetrisch en positief semi-definiet.
  • Op de hoofddiagonaal van de covariantiematrix staan de varianties van de afzonderlijke toevalsvariabelen.
  • Voor een -matrix geldt: .
  • Voor verschuiving over een vector geldt: .
  • Als en ongecorreleerde vectoren van toevalsvariabelen zijn, geldt: .

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]