Naar inhoud springen

Daniël van Heil

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door RomaineBot (overleg | bijdragen) op 9 sep 2019 om 05:57. (|{{Largethumb}}| is redundant, gebruik voortaan |thumb|)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Daniël van Heil
Portret uit Het Gulden Cabinet (1662)
Persoonsgegevens
Geboren Brussel, 1604
Overleden 1662
Beroep(en) schilder
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Daniël van Heil (Brussel, 1604 – aldaar, 1662) was een Zuid-Nederlands schilder.

Leven

Daniël van Heil was één van drie schilderende broers: Jan Baptist van Heil maakte vooral portretten en Leo van Heil was eerder bekend als architect. Hun vader Leo was ook schilder geweest.

Daniël trad in 1627 toe tot de Brusselse Sint-Lucasgilde. Hij was een landschapsschilder in de stijl van Jacques d'Arthois, gespecialiseerd in brandende steden, romantische ruïnes en sneeuwlandschappen. Zijn biograaf Arnold Houbraken noemde de brandstichtingen ijselijk om aan te zien, maar wel zo natuurlijk dat er niets dan de hitte aan ontbrak. Daniëls zoon Theodoor zou deze huisspecialiteiten later verderzetten. Van 1643 tot 1660 leidde hij minstens zes leerlingen op, waaronder Theodoor.

Hij signeerde met het monogram D V H.

Brandende stad in het Prado

Werk (selectie)

Externe links

Zie de categorie Daniël van Heil van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.