De Moft

De Moft
	Natura 2000-gebied
Informatie
Classificatie	{{{classificatie}}}
Geldende richtlijn(en)	{{{richtlijn}}}

De Moft is een Nederlands Natura 2000-natuurgebied dat ligt op de stuwwal ten oosten van Bennekom en Wageningen en ten Westen van het Renkums Beekdal. Het bosgebied van De Sijsselt vormt het noordelijke deel van de Moft. De uiterwaarden van de Rijn vormen het zuidelijkste deel. Het ligt dus in de Zuid-West hoek van de Veluwe. Het gebied beslaat ca. 1500 hectare.

Dit artikel behandelt de ecologische, geomorfologische en cultuurhistorische aspecten van het gebied, zo veel mogelijk in onderlinge samenhang. Het gebied heeft ontwikkelingsmogelijkheden wat betreft deze aspecten. De biodiversiteit kan bevorderd worden. Hand in hand daarmee kunnen in het landschap cultuur historische en geomorfologische elementen beter zichtbaar gemaakt worden.

Dit artikel is mede geschreven om particuliere eigenaren en terrein beherende organisaties uit te nodigen hierin mee te denken en te motiveren om waar mogelijk elementen van belang voor dit gebied aan te reiken en zo aan dit artikel, maar vooral ook aan dit mooie Natura 2000-gebied bij te dragen.

Historische begrenzing van de Moft

De Moft - of Moffet - als naam komt voor sinds 996 n.Chr.^[1]

Heel oude tracés vormen de begrenzing van de Moft. Selterskampweg, Zoomweg, Wildwal, Domeinen. Wageningen-Hoog vormt bebouwde kom, maar valt binnen de oorspronkelijke grenzen van de Moft. Het is uitgesloten van het Natura 2000-gebied. Hetzelfde geldt voor een aantal particuliere percelen die gebruikt worden voor bewoning.

De stuwwal

Het hoogste punt van de Moft is 60 meter. Verder kent het een westelijke flank die afloopt richting Gelderse vallei en een oostelijke flank die afloopt richting Renkums Beekdal. In lang vervlogen tijden^{[(sinds) wanneer?]} lagen aan de voet van de flanken de bewoonde nederzettingen. Daar was het mogelijk landbouw te bedrijven, met name doordat daar de vochtigheid van de bodem iets hoger was dan bovenop de stuwwal. Het landbouwgebied liep door tot aan de wildwal, die diende om vraatzuchtig wild buiten de percelen te houden.

Huidige natuurwaarden van de Moft

Het merendeel van de huidige bossen stamt uit de 19de eeuw en was als productiebos bedoeld. Bij de boseigenaren bestaat thans belangstelling om het productiebos om te vormen tot een meer gevarieerd bos. Hier krijgen ook bomen en struiken die beter klimaatbestendig zijn een plaats en daarmee wordt de biodiversiteit bevorderd. Op kleine schaal wordt met deze transitie geëxperimenteerd. Een aantal kleinere open percelen heeft de bestemming van kruiden- en faunarijke akker of grasland. In de naaldhoutpercelen worden op een aantal plaatsen restanten gevonden van uitgegroeid eikenhakhout als herinnering aan de oudste productiebossen van voor 1800.

Verder kent de Moft kent een aantal interessante gebiedjes die bekend staan vanwege hun grote biodiversiteit. Dit zijn kleinere gebiedjes in de orde van één of een paar hectare, waar heide en daaraan gerelateerde vegetatie dominant is. Het betreft onder meer De Heide, door de gemeente Ede verklaard tot Mierenreservaat, de Franse Kamp, Hullenberg heide en heide bij Oostereng. In het verleden is het gebied voor groot deel ook begroeid met heide.

Plekken met Amerikaanse eik met daaronder een dik pakket verstikkend loof zijn uitgesproken arm aan leven. Hetzelfde geldt voor delen met fijnspar, die gedeeltelijk aan het afsterven zijn.

Cultuur historische elementen

Oud, Celtic fields. Grafheuvels.

Middeleeuwen, wildwallen, sporen buurtschappen en landbouw

Recent, eikenhakhout, eigendomswallen, bos-akkers, sporen grind- en ijzer winning, sporen schapen houderij, plaggenmest cultuur,

Geomorfologische elementen

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Taaldacht.nl (2022), De Moft: een Keltisch bos te Veluwe?

[1] Taaldacht.nl (2022), De Moft: een Keltisch bos te Veluwe?

[1]