Naar inhoud springen

De laatste trein

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MovieMeterBot (overleg | bijdragen) op 11 feb 2016 om 14:01. (Moviemeter referentie toegevoegd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De laatste trein
Regie Erik van Zuylen
Producent Hans Klap
Jan Mey
Scenario René Daalder
Erik van Zuylen
Hoofdrollen Han Bentz van den Berg
Monique van de Ven
Herman Naber
Montage Ton de Graaff
Cinematografie Jan de Bont
Distributie Virginia Films
Première 4 september 1975
Genre Drama / Oorlog
Speelduur 98 minuten
Taal Nederlands
Land Vlag van Nederland Nederland
Kijkwijzer
Bewerk dit op Wikidata
Bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De laatste trein is een Nederlandse film uit 1975 onder regie van Erik van Zuylen. De film werd ook uitgebracht onder de titel Blokpost.

Plot

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film speelt zich af bij de blokpost van een labiele seinwachter ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Hij komt tot de ontdekking dat zijn vrouw vlak na de bezetting overspel heeft gepleegd met een Duitser. Acht jaar later blijkt dat deze verhouding grote gevolgen heeft gehad voor de seinwachter. Hij besteedt geen aandacht aan zijn kinderen, die zich onledig houden met zinloos gescharrel langs een spoorweg. Bovendien biedt hij geen weerstand wanneer een groep soldaten zijn terrein binnenvalt. Aan het einde zorgt de botsing van twee treinen voor een gewelddadige conclusie.

Rolbezetting

Acteur Personage
Berg, Han Bentz van den Han Bentz van den Berg Karn
Ven, Monique van de Monique van de Ven Loesje
Naber, Herman Herman Naber Dries
Woudenberg, Helmert Helmert Woudenberg Harm
Courbois, Kitty Kitty Courbois Coba
Hoytink, Elizabeth Elizabeth Hoytink moeder
Faber, Peter Peter Faber rattenvanger
Ravet, Ward De Ward De Ravet Man in rolstoel
Blaaser, Jan Jan Blaaser Kees
Boermans, Theu Theu Boermans telegrafist
Botterman, Bertus Bertus Botterman Solex-rijder
Goudsmit, Lex Lex Goudsmit dokter
Made, Sacco van der Sacco van der Made opzichter
Kempen, Ad van Ad van Kempen
Oosthoek, Peter Peter Oosthoek sergeant
Rooy, Michel van Michel van Rooy Geert
Zwaan, Ernst Ernst Zwaan

Achtergrond

In tegenstelling tot andere regisseurs, die zich destijds richtten op een groot publiek, gingen regisseur Erik van Zuylen en schrijver René Daalder met De laatste trein een andere richting op. Daalders vorige film De blanke slavin (1969) werd vol onbegrip ontvangen en toen de media De laatste trein aankondigden, werd er met weinig enthousiasme gereageerd.[1] De NS stelde materieel beschikbaar, maar was ontzet toen bleek dat de crew het had gebruikt om een ongeluk in scène te brengen.[1]

Na uitbrengst reageerde de pers matig, en het publiek bleef weg.[2]