Rechtstaartdrongo
| Rechtstaartdrongo IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2023) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
| |||||||||||||
| Gewone rechtstaartdrongo (Dicrurus ludwigii) | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Dicrurus ludwigii (Smith, A, 1834) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Rechtstaartdrongo op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De rechtstaartdrongo (Dicrurus ludwigii) is een zangvogelsoort uit de familie van de Drongo's en het geslacht Dicrurus. De wetenschappelijke naam is een eerbetoon aan Carl Ferdinand Heinrich von Ludwig (1784-1847), een blanke Zuid-Afrikaan van Duitse afkomst, oprichter van de eerste botanisch tuin in Kaapstad.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De rechtstaartdrongo is 19 cm lang, het is een relatief kleine soort drongo. Hij lijkt op de treurdrongo, maar hij is kleiner, met een korte rechte (niet gevorkte) staart. Het leefgebied van deze drongo en de treurdrongo is niet identiek, maar plaatselijk kunnen ze samen voorkomen.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]De rechtstaartdrongo komt voor in grote delen van West-Afrika en Oost-Afrika, verder in het oosten van Zuid-Afrika. het leefgebied is de zone waar savanne en open bosgebied in elkaar over gaan. Deze soort is geen uitgesproken bosvogel, maar broedt wel in dicht struikgewas, terwijl de treurdrongo een vogel van meer open landschappen is.
De soort telt vier ondersoorten:
- D. l. muenzneri: van zuidelijk Somalië en zuidoostelijk Kenia tot Tanzania en het noorden van Mozambique
- D. l. saturnus: Angola, noordelijk Zambia en Mozambique en mogelijk in Malawi.
- D. l. tephrogaster: Malawi en zuidelijk en midden Mozambique.
- D. l. ludwigii: Zuid-Afrika tot de rivier de Limpopo.
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De rechtstaartdrongo heeft een groot verspreidingsgebied en de grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Daarom staat deze drongo als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- (en) Serle, W. et al., 1977. A field guide to the birds of West Africa. Collins, London. ISBN 9780002192040.
- (en) Barlow, C. et al., 1999. A field guide to the birds of The Gambia and Senegal. Christopher Helm, London. ISBN 1 873403 32 1