Dietrich von Saucken
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Dietrich Friedrich Eduard Kasimir von Saucken (Fischhausen (het huidige Primorsk), 16 mei 1892 – Pullach im Isartal, 27 september 1980) was een Duits aristocraat en militair die het tot General der Panzertruppe (viersterrengeneraal) bracht. Hij werd door Adolf Hitler gedecoreerd met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten.
Van de ruim 10 miljoen militairen die Duitsland tijdens de oorlog onder de wapenen had, kregen slechts 27 deze onderscheiding.
Dietrich von Saucken die ook in de Eerste Wereldoorlog had gevochten werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Sovjets gevangengenomen. Hij werd in gevangenschap vervolgd en veroordeeld wegens oorlogsmisdaden.
In de gevangenis van Orjol werd generaal von Saucken door de Sovjet-militaire inlichtingendienst, de MGB, zo zwaar mishandeld dat hij later op een rolstoel was aangewezen. Na de oorlog associeerde de in 1955 vrijgelaten Saucken zich niet met de neonazi's en andere rechtsextreme politieke stromingen. Hij werd kunstschilder in München.
Beroemd voorval
Toen Hitler hem vertelde dat hij zijn orders moest aannemen van Albert Forster, de Gouwleider van Danzig, antwoordde Saucken Hitlers blik ... en sloeg op de marmeren plaat van de kaartentafel met zijn vlakke hand, en antwoordde "Ik heb niet de intentie, Herr Hitler, om mijzelf te plaatsen onder het bevel van een Gouwleider". Daarmee had hij Hitler botweg tegengesproken en hem niet als Mein Führer aangesproken.
Tot ieders verrassing die present waren, capituleerde Hitler en antwoordde "In orde, Saucken, hou het commando zelf maar." Hitler liet de generaal inrukken zonder zijn hand te schudden en Saucken verliet de kamer zonder een geringste hint van een buiging.[12][13]
Militaire loopbaan
- Fahnenjunker: 1 oktober 1910[6]
- Fähnrich: 18 augustus 1911[6]
- Leutnant: 19 juni 1912[6][4]
- Oberleutnant: 18 augustus 1917[6][4]
- Rittmeister: 1 januari 1925[6]
- Major: 1 april 1934[4]
- Oberstleutnant: 1 oktober 1936[6][4]
- Oberst: 1 juni 1939[6][4]
- Generalmajor: 1 januari 1942[6][14]
- Generalleutnant: 1 april 1943[6][14]
- General der Panzertruppe: 1 augustus 1944[6][15]
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr.790) op 6 januari 1942 als Generalmajor en Commandant van het 4e Pantserdivisie[16][17][6][14]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.281) op 22 augustus 1943 als Generalleutnant en Commandant van het 4e Pantserdivisie[16][17][6][15]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.46) op 31 januari 1944 als Generalleutnant en Commandant van het 4e Pantserdivisie[16][17][6]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten (nr.27) op 8 mei 1945 als General der Panzertruppe en Opperbevelhebber van AOK Ostpreußen[16][17][6][15]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse (23 mei 1916)[6][17] en 2e Klasse (19 oktober 1914)[17][6][18]
- Ridderkruis in de Huisorde van Hohenzollern met Zwaarden[19]
- Kruis voor Militaire Verdienste (Oostenrijk-Hongarije), 3e Klasse met Oorlogsdecoratie[19]
- Orde van Militaire Verdienste (Beieren), 3e Klasse[19]
- Panzerkampfabzeichen in zilver (zonder getal)[17]
- Kruis voor Oorlogsverdienste, 1e Klasse en 2e Klasse met Zwaarden[19]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (3 oktober 1939)[17][6] en 2e Klasse (13 september 1939)[17][6][18]
- Gewondeninsigne 1939 in goud[19]en zilver en zwart
- Erekruis voor de Wereldoorlog[19]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (25 dienstjaren)[6]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[6][19]
- Hij werd drie maal genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
- 3 december 1943[6][17]; citaat Wehrmachtsbericht:
- „In den zähen und erbitterten Abwehrkämpfen der vergangen Tage haben sich die main-fränkische 4. Panzerdivision unter Generalleutnant v. Saucken und die bayerische 296. Infanteriedivision unter Generalleutnant Kullmer bei schwierigsten Kampfverhältnissen alle Durchbruchsversuche der Sowjets vereitelt."[4]
- 5 juli 1944[6][17]; citaat Wehrmachtsbericht:
- „Hier schoß eine Panzerkampfgruppe unter Führung des Generalleutnants von Saucken in beweglicher Kampfführung in der Zeit vom 27. Juni bis 3. Juli 232 feindliche Panzer ab."[4]
- 9 mei 1945[6][17]; citaat Wehrmachtsbericht:
- „Dem Oberbefehlshaber, General der Panzertruppe von Saucken, wurden als Anerkennung für die vorbildliche Haltung seiner Soldaten die Brillanten zum Eichenlaub mit Schwertern zum Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes verliehen."[4]
- Deze tekst is gedeeltelijk een vertaling van de Engelstalige Wikipedia
- (en) Beevor, Antony. Berlin the Downfall 1945. London ; New York: Viking. 2002, ISBN 0-670-88695-5.
- (en) Gerhardt Boldt. Hitler's Last Days: An Eye-Witness Account.
- (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 2: L–Z. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1998, ISBN 978-3-7648-2300-9.
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007, ISBN 978-3-938845-17-2.
- (en) Kursietis, Andris J. (1999). The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, 24, 34, 47, 65, 84, 358, 359. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- (en) Williamson, Gordon (2006). Knight's Cross with Diamonds Recipients. Osprey Publishing, Oxford, 58, 59, 60. ISBN 978-1780969749. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ (en) Find A Grave: Dietrich von Saucken. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ (en) World War II Grave: Saucken, Dietrich Friedrich Wilhelm Eduard Kasimir von. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ (en) The Androom Archives: Saucken, Dietrich von. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ a b c d e f g h i (de) Lexikon der Wehrmacht: Saucken, Dietrich von. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ Kursietis 1999, p.358.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae (en) Axis Biographical Research: DAS HEER, GENERAL, General der Panzertruppe Dietrich von Saucken. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ a b c Kursietis 1999, p.84.
- ↑ Kursietis 1999, p.34.
- ↑ Kursietis 1999, p.47.
- ↑ Kursietis 1999, p.65.
- ↑ Kursietis 1999, p.24.
- ↑ Beevor 2002, pp. 80-82.
- ↑ zoals geschreven door Rittmeister Gerhard Boldt in zijn boek Hitler's Last Days: An Eye-Witness Account.
- ↑ a b c Williamson 2006, p.58.
- ↑ a b c Williamson 2006, p.59.
- ↑ a b c d Scherzer 2007, p.651
- ↑ a b c d e f g h i j k l TRACESOFWAR: Saucken, von, Dietrich. Geraadpleegd op 17 januari 2020.
- ↑ a b Thomas 1998, p.240
- ↑ a b c d e f g (de) Ritterkreuztraeger.info: General der Panzertruppe Dietrich von Saucken. Geraadpleegd op 17 januari 2020.