Dioptrie
De dioptrie (symbool dpt) is een eenheid voor sterkte ("lichtbrekende kracht") van een lens of spiegel. Een dioptrie is gedefinieerd als 1 dpt = 1 m−1. De dioptrie kan worden beschouwd als een afgeleide eenheid van het SI-stelsel.
Definitie
De sterkte S van een holle of een bolle lens of spiegel is gedefinieerd als het omgekeerde van de brandpuntsafstand f:
- .
Serieschakeling van lenzen
Het gebruik van lenssterkte heeft een voordeel als de totale sterkte van een aantal achter elkaar geplaatste lenzen berekend moet worden; de totale lenssterkte is gelijk is aan de som van de sterktes van de afzonderlijke lenzen (lenzenformule). Dit is de reden waarom oogartsen en opticiens vrijwel altijd met lenssterktes – dus met dioptrieën – werken.
Toepassing
Een toepassing betreft brillen. Stel dat iemand myoop (bijziend) is en voor veraf een brilsterkte van −2,5 dpt heeft. Het brandpunt van diens brilglas ligt dan 40 cm vóór de lens. Als hij daarnaast ook presbyoop (oudziend) wordt, heeft hij daarvoor een positieve correctie nodig, bijvoorbeeld +2 dpt (brandpunt 50 cm achter de lens).
De totale sterkte van zijn leesbril (of van het leesgedeelte van een bi- of multifocale bril) wordt dan (−2,5 dpt) + (+2 dpt) = −0,5 dpt. Wordt hij ouder, dan neemt de benodigde leescorrectie toe tot bijvoorbeeld: +3 dpt, zodat de leesbril (−2,5 dpt) + (+3 dpt) = +0,5 dpt wordt.
Een andere toepassing is de voorzetlens in de fotografie. Ook hier wordt de effectieve brandpuntsafstand van een objectief plus voorzetlens berekend door de lenssterktes op te tellen.[1]
Zie ook
- ↑ Niet te verwarren met een teleconverter; deze wordt achter het objectief geplaatst en zijn effect wordt beschreven door een vermenigvuldigingsfactor voor de brandpuntsafstand.
· 
· 