Dissacus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Rique (overleg | bijdragen) op 27 apr 2018 om 19:59.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Dissacus
Fossiel voorkomen: Maastrichtien-Ypresien
(~ 66 - 50 Ma)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Mesonychia
Familie:Mesonychidae
Geslacht
Dissacus
Soorten
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Dissacus is een uitgestorven carnivoor hoefdier uit de familie Mesonychidae van de Mesonychia. Dit dier leefde in het Paleoceen en Vroeg-Eoceen.

Dissacus verscheen in het Laat-Torrejonian en verving de triisodonten als belangrijkste roofzoogdieren. Dissacus had het formaat van een jakhals en was in het Laat-Torrejonian, Tiffanian en Clarkforkian wijdverspreid over het Noordelijk Halfrond met meerdere soorten. In Noord-Amerika overleefden enkele soorten tot in het Vroeg-Wasatchian.

Fossielen zijn gevonden op diverse locaties in de Rocky Mountains, zoals het San Juan-bekken en het Bighorn-bekken, en verder zijn enkele soorten bekend uit China en Mongolië. D. europaeus uit de fossielenvindplaats van Cernay-lès-Reims is de enige bekende mesonychide uit het Paleoceen van Europa. Dissacus verscheen ongeveer 57 tot 58 miljoen jaar geleden in Europa en bereikte het continent waarschijnlijk vanuit Noord-Amerika over arctische landbruggen. D. europaeus overleefde tot in het Vroeg-Eoceen en is uit deze periode onder meer bekend uit Erquelinnes.