Dmytro Pidroetsjny

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dmytro Pidroetsjny
Dmytro Pidroetsjny
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dmytro Pidroetsjny
Geboortedatum 5 november 1991
Geboorteplaats Ternopil
Nationaliteit Vlag van Oekraïne Oekraïne
Lengte 1,78 m
Gewicht 69 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Club Dynamo
Olympische Spelen 2014, 2018, 2022
Debuut 2012
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen biatlon 1 0 0
Portaal  Portaalicoon   Sport

Dmytro Pidroetsjny (Ternopil, 5 november 1991) is een Oekraïens biatleet. Hij vertegenwoordigde zijn land op de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji, de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang en de Olympische Winterspelen 2022 in Peking. In 2019 werd hij uit het niets wereldkampioen op de 12,5 km achtervolging.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Pidroetsjny maakte zijn debuut in de wereldbeker in het seizoen 2012/2013, met een 98ste plaats in de 10 km spint in Pokljuka. Het duurde tot december 2013 om voor het eerst punten te scoren, dit deed hij met een 6de plaats in de sprint van Hochfilzen. Hij nam dat seizoen ook deel aan de Olympische winterspelen in Sotsji. Daar werd hij samen met Andrij Deryzemlja, Artem Pryma en Serhij Semenov 9de in de 4×7,5 km estafette.

In 2015 behaalde Pidroetsjny zijn eerste podiumplaats in de wereldbeker door samen met Iryna Petrenko, Valentina Semerenko en Serhij Semenov 3de te worden in de gemengde estafette in Nové Město na Moravě. Ook maakte hij dat jaar zijn debuut op de Wereldkampioenschappen biatlon in Kontiolahti, waar zijn beste resultaat een 9de plaats was in de mannen estafette samen met Artem Pryma, Oleksander Zhyrnyi en Serhij Semenov. Hij nam in Pyeongchang voor een tweede maal deel aan de Olympische winterspelen. Met een 7de plaats samen met Iryna Petrenko, Yuliia Dzhima en Artem Pryma verwierf hij een Olympisch diploma.

Pidroetsjny boekte op hij zijn grootste successen in zijn carrière op de Wereldkampioenschappen biatlon 2019in Östersund, in de 10 km sprint werd hij 4de wat een evenaring was van zijn hoogste individuele notering in een wereldbeker. De volgende dag wist hij deze prestatie te overtreffen door goud te veroveren in de aansluitende 12,5 km achtervolging, wat bovendien ook zijn eerste wereldbekerzege en zelf zijn eerste podium in een niet-team event was. Mede door deze zege eindigde hij het de eindstand van de wereldbeker van het seizoen 2018/2019 18de. In Peking nam hij voor de derde keer deel aan de Olympische Winterspelen. Met als beste resultaat een 9de plaats in de estafette samen met Artem Pryma, Bogdan Tsymbal en Anton Dudchenko.

In 2022 diende Pidroetsjny drie maanden in het Oekraïens leger als gevolg van de Russische invasie van Oekraïne.[1] Daardoor liep hij trainingsachterstand op. Bovendien raakte hij besmet met COVID-19 en geblesseerd aan de meniscus waardoor hij slechts aan één wereldbeker event en de wereldkampioenschappen deel nam in het seizoen 2022/2023.[2] Toch behaalde hij op dat WK een 5de plaats in de 10 km sprint.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2014 Vlag van Rusland Sotsji 54e 9e
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 21e 34e 9e 7e
2022 Vlag van China Peking 18e 13e 13e 24e 9e 13e

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single gemengde
estafette
2015 Vlag van Finland Kontiolahti 49e 43e 9e 11e
2016 Vlag van Noorwegen Oslo 44e DNS 16e 4e
2017 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 41e 28e 14e 25e 6e 5e
2019 Vlag van Zweden Östersund 4e Goud 10e 7e 5e
2020 Vlag van Italië Antholz 10e 30e 23e 12e 5e 10e
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 66e 22e 27e 5e 4e
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 5e 8e 23e 13e 10e 15e

Wereldkampioenschappen junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Estafette
2010 Vlag van Zweden Torsby 8e
2011 Vlag van Tsjechië Nové Město na Moravě 32e 26e 54e 7e
2012 Vlag van Finland Kontiolahti 8e 9e 11e 8e

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2012/2013
2013/2014 48e 44e 48e 36e
2014/2015 44e 39e 42e
2015/2016 37e 40e 34e 26e
2016/2017 27e 21e 25e 25e
2017/2018 37e 29e 30e
2018/2019 18e 19e 15e 20e
2019/2020 17e 30e 16e 19e 15e
2020/2021 25e 24e 24e 28e
2021/2022 37e 44e 28e 45e
2022/2023 86e 72e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Individueel
1. 10 maart 2019 Vlag van Zweden Östersund 12,5 km achtervolging (WK)