Doral Open

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Hole 18 van Blue Monster

Het Doral Open was een golftoernooi van de Amerikaanse PGA Tour. Het werd 45 jaar lang gespeeld op de Blue Monster-baan van het Doral Golf Resort & Spa in Doral, Florida.

Toen de FedEx Cup in 2007 werd geïntroduceerd, veranderde het schema van de PGA Tour. Het WGC - CA Kampioenschap verhuisde van oktober naar maart en nam de plaats in van het Doral Open, dat toen ophield te bestaan. Het WGC - CA toernooi wordt sindsdien op de Blue Monster gespeeld.

De naam van de Doral Golf Resort & Spa was vroeger de Doral Country Club, vandaar dat het invitational toernooi begon met de naam Doral C.C. Open Invitational.

Het spelersveld was vooral de laatste jaren erg sterk, met bijna alle top-10 spelers van de wereldranglijst. Maar ook daarvoor werd het toernooi vaak door beroemde spelers gewonnen. Tiger Woods won de laatste twee edities met slechts 1 slag voorsprong.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

  • Laagste ronde was 61 van Stephen Ames in 2000;
  • Laagste toernooiscore was 264 van Tiger Woods in 2005;
  • Jack Nicklaus won twee keer (1972, 1975), maar eindigde vijf keer op de 2de plaats (1964, 1976, 1978, 1980, 1984);
  • Drievoudig winnaars waren Andy Bean (1977, 1982, 1986), Raymond Floyd (1980, 1981, 1992) en Greg Norman (1990, 1993, 1996);
  • Twee spelers wonnen het toernooi 2x achter elkaar: Raymond Floyd (1980-81) en Tiger Woods (2005-2006).

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Winnaar Score 1ste prijs Info
Doral C.C. Open Invitational
1962 Vlag van Verenigde Staten Billy Casper 283 -5 $ 9,000 [1]
1963 Vlag van Verenigde Staten Dan Sikes 283 -5 9,000 [2][dode link]
Doral Open Invitational
1964 Vlag van Verenigde Staten Billy Casper 277 -11 7,500 [3]
1965 Vlag van Verenigde Staten Doug Sanders 274 -14 11,000 [4]
1966 Vlag van Verenigde Staten Phil Rodgers 278 -10 20,000
1967 Vlag van Verenigde Staten Doug Sanders 275 -9 20,000
1968 Vlag van Verenigde Staten Gardner Dickinson 275 -13 20,000
1969 Vlag van Verenigde Staten Tom Shaw 276 -12 30,000 [5]
Doral-Eastern Open Invitational
1970 Vlag van Verenigde Staten Mike Hill 279 -9 30,000
1971 Vlag van Verenigde Staten J. C. Snead 275 -13 30,000
Doral-Eastern Open
1972 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 276 -12 30,000
1973 Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 276 -12 30,000 [6]
1974 Vlag van Verenigde Staten Buddy Allin 272 -16 30,000
1975 Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 276 -12 30,000
1976 Vlag van Verenigde Staten Hubert Green 270 -18 40,000 [7]
1977 Vlag van Verenigde Staten Andy Bean 277 -11 40,000 [8]
1978 Vlag van Verenigde Staten Tom Weiskopf 272 -16 40,000 [9]
1979 Vlag van Verenigde Staten Mark McCumber 279 -9 45,000 [10]
1980 Vlag van Verenigde Staten Raymond Floyd po 279 -9 45,000 [11]
1981 Vlag van Verenigde Staten Raymond Floyd 273 -15 45,000 [12]
1982 Vlag van Verenigde Staten Andy Bean 278 -10 54,000
1983 Vlag van Verenigde Staten Gary Koch 271 -17 54,000
1984 Vlag van Verenigde Staten Tom Kite 272 -16 72,000
1985 Vlag van Verenigde Staten Mark McCumber 284 -4 72,000
1986 Vlag van Verenigde Staten Andy Bean po 276 -12 90,000 [13]
Doral - Ryder Open
1987 Vlag van Verenigde Staten Lanny Wadkins 277 -11 180,000
1988 Vlag van Verenigde Staten Ben Crenshaw 274 -14 180,000 [14]
1989 Vlag van Verenigde Staten Bill Glasson 275 -13 234,000
1990 Vlag van Australië Greg Norman po 273 -15 252,000 [15]
1991 Vlag van Verenigde Staten Rocco Mediate po 276 -12 252,000
1992 Vlag van Verenigde Staten Raymond Floyd 271 -17 252,000
1993 Vlag van Australië Greg Norman 265 -23 252,000 [16][dode link]
1994 Vlag van Verenigde Staten John Huston 274 -14 252,000 [17]
1995 Vlag van Engeland Nick Faldo 273 -15 270,000
1996 Vlag van Australië Greg Norman 269 -19 324,000
1997 Vlag van Australië Steve Elkington 275 -13 324,000
1998 Vlag van Verenigde Staten Michael Bradley 278 -10 360,000
1999 Vlag van Australië Steve Elkington 275 -13 540,000 [18]
2000 Vlag van Verenigde Staten Jim Furyk 265 -23 540,000
Genuity Championship
2001 Vlag van Verenigde Staten Joe Durant 270 -18 810,000
2002 Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 271 -17 846,000
Ford Championship at Doral
2003 Vlag van Verenigde Staten Scott Hoch po 271 -17 900,000
2004 Vlag van Australië Craig Parry po 271 -17 900,000
2005 Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 264 -24 990,000
2006 Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 268 -20 990,000 [19]