Duivelsbroodrussula
| Duivelsbroodrussula | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Russula sardonia Fr. (1838) | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Duivelsbroodrussula op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De duivelsbroodrussula of paarse peperrussula (Russula sardonia; synoniem: Russula drimeia, Russula chrysodacryon en Russula emeticiformis) is een vrij algemeen voorkomende paddenstoel uit de russulafamilie (Russulaceae).
Beschrijving
De duivelsbroodrussula heeft een paarsrode tot bruine hoed met een rood-roze rand, die in het midden een deuk kan vertonen naarmate de paddenstoel groeit (jongere exemplaren bezitten een duidelijk bolle hoed). De hoed kan een diameter van 10 centimeter bereiken. De steel is meestal wit en wordt tot 5 tot 8 centimeter hoog.
De lamellen zijn lichtgeel en verdonkeren naarmate ze groeien. Ze liggen zeer dicht naast elkaar en verkleuren paars wanneer er een oplossing van ammoniak wordt op gedruppeld. Dit is een zeer nauwkeurige identificatietest voor deze paddenstoel.
De elliptische sporen zijn wit tot beige van kleur. Het compacte vlees is wit en veroorzaakt een branderige gevoel op de tong. Daarom is de duivelsbroodrussula niet eetbaar. Naarmate de paddenstoel ouder wordt kan het vlees lichtgeel verkleuren.
Voorkomen
De duivelsbroodrussula groeit meestal aan de voet van dennenbomen en komt voor op zanderige bodem. De soort komt van september tot november voor in vrijwel geheel Europa, met uitzondering van Oost-Europa. De paddenstoel wordt niet aangetroffen in Noord-Amerika.
Externe links
- Kaarten met waarnemingen: