Naar inhoud springen

Dylan Bronn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dylan Bronn
Dylan Bronn
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dylan Bronn
Geboortedatum 19 juni 1995
Geboorteplaats Cannes, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 185[1] cm
Been Rechts[1]
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië US Salernitana 1919
Rugnummer 2
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1999–2008
2008–2009
2009–2013
Vlag van Frankrijk AS Cannes
Vlag van Frankrijk ES Le Cannet-Rocheville
Vlag van Frankrijk AS Cannes
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2016
2016–2017
2017–2020
2020–2022
2022–
Vlag van Frankrijk AS Cannes
Vlag van Frankrijk Chamois Niortais
Vlag van België KAA Gent
Vlag van Frankrijk FC Metz
Vlag van Italië US Salernitana
42(4)
30(2)
67(9)
77(3)
20(0)
Interlands **
2017– Vlag van Tunesië Tunesië 38(2)

* Bijgewerkt op 3 januari 2019
** Bijgewerkt op 23 juni 2018
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dylan Bronn (Cannes, 19 juni 1995) is een Frans-Tunesisch voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelt. Op 3 januari 2020 verliet hij KAA Gent voor de Franse eersteklasser FC Metz. Bronn debuteerde in 2017 in het Tunesisch voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Bronn sloot zich op vierjarige leeftijd aan bij AS Cannes. Toen hij doorstroomde naar het eerste elftal was Cannes een vierdeklasser, maar niet veel later moest het vanwege financieel wanbeheer verplicht degraderen naar het zevende niveau van het Franse voetbal. Bronn bleef de club echter trouw en combineerde het voetbal bij Cannes met een job als sushikoerier.[2]

Chamois Niortais

[bewerken | brontekst bewerken]

Na mislukte tests bij AJ Auxerre en Stade de Reims versierde Bronn in 2016 een contract bij de reserven van Chamois Niortais, maar al snel werd hij opgeroepen voor de eerste ploeg. Op 29 juli 2016 maakte hij zijn eerste optreden voor de club in de competitiewedstrijd tegen RC Lens.[3] Tijdens het seizoen 2016/17 speelde hij 32 competitieduels en vier bekerduels.

Op 31 juli 2017 verbond de Tunesiër zich voor vier seizoenen aan KAA Gent.[4] Hij debuteerde er op 6 augustus 2017 in de wedstrijd Gent-Antwerp (eindstand 0-1). Dylan Bronn werd meteen een vaste waarde in de Gentse defensie. In zijn tweede seizoen bij Gent maakte hij zeven competitiedoelpunten in 28 wedstrijden. Na dat seizoen ontving hij de Jean-Claude Bouvy-Trofee, de supporterstrofee van KAA Gent.[5] In 2019 raakte hij echter verzeild in de B-kern door transferperikelen.

Op 3 januari 2020 tekende de Tunesiër een contract voor 5 jaar bij de Franse eersteklasser FC Metz. De Franse club betaalde ongeveer 2 miljoen voor de Tunesische verdediger.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2013/14 AS Cannes Vlag van Frankrijk National 2 3 0 0 0 0 0 3 0 0
2014/15 Vlag van Frankrijk Division d'Honneur 21 1 ? 0 0 0 21 1 0
2015/16 18 3 ? 2 0 ? 20 3 0
Club Totaal 42 4 0 2 0 0 0 0 0 44 4 0
2016/17 Chamois Niortais Vlag van Frankrijk Ligue 2 30 2 0 5 0 0 35 2 0
Club Totaal 30 2 0 5 0 0 0 0 0 35 2 0
2017/18 KAA Gent Vlag van België Eerste klasse 34 2 0 3 0 0 37 2 0
2018/19 28 7 0 5 1 0 0 0 0 33 8 0
2019/20 5 0 0 1 0 0 1 0 0 7 0 0
Club Totaal 67 9 0 9 1 0 1 0 0 77 10 0
2019/20 FC Metz Vlag van Frankrijk Ligue 1 9 0 0 1 0 0 10 0 0
2020/21 38 2 0 0 0 0 38 2 0
2021/22 30 1 2 0 0 0 30 1 2
Club Totaal 77 3 2 1 0 0 0 0 0 78 3 2
2022/23 US Salernitana Vlag van Italië Serie A 20 0 0 0 0 0 20 0 0
Club Totaal 20 0 0 0 0 0 0 0 0 20 0 0
TOTAAL 236 18 2 17 1 0 1 0 0 254 19 2

Bijgewerkt t.e.m. 19 september 2019.[6][7]

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Bronn debuteerde op 28 maart 2017 in het Tunesisch voetbalelftal, in een met 1–0 verloren oefeninterland tegen Marokko. Bondscoach Nabil Maâloul nam hem een jaar later mee naar het WK 2018. Hierop maakte Bronn zijn eerste doelpunt als international, de 2–1 tijdens een met 5–2 verloren groepswedstrijd tegen België. Enkele minuten na zijn doelpunt moest hij het veld verlaten wegens een knieblessure, waardoor hij de rest van het WK miste.[8]