Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje(overleg | bijdragen) op 16 apr 2018 om 08:46. (→Klassementen: CSS: "smaller" betekent niet hetzelfde in alle browsers, replaced: font-size:smaller → font-size:85% met AWB) Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
De ENECO Tour 2007 is van 22 tot en met 29 augustus verreden. De ronde startte dit jaar in België met de voorstelling van de deelnemende ploegen op het Kolonel Dusartplein in Hasselt op 21 augustus. Op de eerste dag werd in Hasselt een proloog verreden. De wedstrijd eindigde 8 dagen later met een individuele tijdrit in het Nederlandse Sittard-Geleen. Winnaar werd de SpanjaardJosé Iván Gutiérrez.
De Proloog van de ENECO Tour 2007 van 5,1 km was uitgezet op een redelijk bochtig parcours. Tijdens de eerste uren was het vrijwel droog. Hiervan profiteerden Thomas Dekker en Rik Verbrugghe. Vervolgens kon Juan Antonio Flecha de snelle tijd van Verbrugghe nog behoorlijk verbeteren. Alleen Michiel Elijzen was nog net iets sneller. Daarna begon het te regenen waardoor andere specialisten op een glad parcours een tijd moesten neerzetten, zoals David Millar en Leif Hoste.
Nadat lange tijd vier renners vooruit gereden hebben werd het uiteindelijk een massasprint. Mark Cavendish won fraai. Kenny van Hummel beklaagde zich achteraf bij de jury omdat hij door Wouter Weylandt gehinderd zou zijn. Hij kreeg gelijk en de Belg werd gedeclasseerd.
Ook in de derde etappe een lange vlucht van renners. Tom Stubbe, Gianni Meersman, Unai Etxebarria, Alessandro Vanotti en Matthieu Sprick namen maximaal 4 minuten voorsprong op het peloton. Vooral Gianni Meersman maakte indruk. Maar 4 kilometer voor het einde kreeg het peloton vat op de vluchters. Robbie McEwen, die aangegeven had liever de Vuelta dan de ENECO-tour te rijden, won de sprint.
De vierde etappe van de ENECO Tour 2007 voerde het peloton naar Nederland. Het zou de etappe van Niko Eeckhout moeten worden; hij was de meest strijdlustigste renner, maar al zijn vluchtpogingen liepen op niets uit. Wederom een massasprint. Ook nu protesten tegen winnaar Wouter Weylandt (zie ook tweede etappe), maar nu was er weinig op zijn sprint aan te merken. Hij won verdiend.
De zesde etappe startte met een valpartij in het peloton waarbij leider Nick Nuyens het grootste slachtoffer was en moest opgeven. Weer vluchters, maar dit keer kwam het peloton te laat. Veteraan Pablo Lastras was de sterkste en van de achtervolgers maakte Maarten Tjallingii de beste indruk, hij reed lang virtueel in het rood (de kleur van de leiderstrui) maar die trui ging uiteindelijk naar Thomas Dekker.
Een verrassende winnaar Sébastien Rosseler. Thomas Dekker had te veel last van de val in de zesde etappe en José Iván Gutiérrez, die in de tijdrit als tweede eindigde. trok definitief de rode leiderstrui aan.
.svg){kind=small}
Hasselt
Michiel Elijzen.svg){kind=small}
Mark Cavendish
Robbie McEwen
Luciano Pagliarini
Pablo Lastras
Gustav Larsson
Vladimir Goesev
Paul Martens
Tyler Farrar
Enrico Gasparotto
Christophe Riblon.svg){kind=small}
Rubens Bertogliati
Thor Hushovd
Tomas Vaitkus
Juan José Haedo
Anders Lund
Kim Kirchen
· 
· 
Ronde van Polen ·