Echte ratelslangen
Echte ratelslangen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Diamantratelslang (Crotalus adamanteus) | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Crotalus Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Echte ratelslangen op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
Echte ratelslangen[1] (Crotalus) zijn een geslacht van slangen behorend tot de familie adders en de onderfamilie groefkopadders (Crotalinae).[2]
De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Carolus Linnaeus in 1758. Er zijn 39 verschillende soorten, inclusief twee soorten die pas in 2014 wetenschappelijk zijn beschreven, zoals de soort Crotalus campbelli. Alle soorten zijn zonder uitzondering zeer giftig.
Uiterlijke kenmerken
Echte ratelslangen hebben altijd een ratelapparaat, de vertegenwoordigers van het geslacht Crotalus zijn de bekendste groep van ratelslangen. Grotere soorten zoals de diamantratelslang en de Texaanse ratelslang kunnen een maximale lengte van twee meter bereiken.
Echte ratelslangen staan bekend om de tot ratel omgevormde staartpunt. De ratel aan het uiteinde van de staart is opgebouwd uit verhoornde huidresten die uit schijfjes bestaan. Door te vervellen krijgt de ratel er steeds een schijfje bij. De ratel van een jonge ratelslang is nog klein en telt slechts een schijfje, hiermee kan de jonge slang niet ratelen; het geluid ontstaat doordat de schijfjes tegen elkaar tikken bij het schudden van de staartpunt. Als de ratel nat wordt kan de ratelslang er niet mee ratelen.
Verspreiding en habitat
De soorten uit het geslacht Crotalus komen vrijwel uitsluitend voor in Noord-Amerika, voornamelijk in de Verenigde Staten en Mexico. Slechts enkele soorten komen zuidelijker voor in Midden- en Zuid-Amerika.
Dreiggedrag
De ratel aan het uiteinde van de staart geeft een karakteristiek ratelend geluid, dat dieren en mensen alarmeert dat er een ratelslang in de buurt is. Als men te dicht in de buurt komt zal de slang vaak eerst de bek opensperren en/of sissen om een confrontatie te vermijden. De beet van een ratelslang is potentieel dodelijk voor mensen.
Soorten
Het geslacht kent de volgende soorten:
- Soort Diamantratelslang (Crotalus adamanteus)
- Soort Crotalus aquilus
- Soort Crotalus armstrongi
- Soort Texaanse ratelslang (Crotalus atrox)
- Soort Crotalus basiliscus
- Soort Crotalus campbelli
- Soort Santa-Catalinaratelslang (Crotalus catalinensis)
- Soort Sidewinder (Crotalus cerastes)
- Soort Crotalus cerberus
- Soort Crotalus culminatus
- Soort Zuid-Amerikaanse ratelslang (Crotalus durissus)
- Soort Crotalus enyo
- Soort Crotalus ericsmithi
- Soort Gewone ratelslang (Crotalus horridus)
- Soort Crotalus intermedius
- Soort Crotalus lannomi
- Soort Crotalus lepidus
- Soort Crotalus mitchellii
- Soort Crotalus molossus
- Soort Crotalus oreganus
- Soort Crotalus ornatus
- Soort Crotalus polystictus
- Soort Crotalus pricei
- Soort Crotalus pusillus
- Soort Crotalus ravus
- Soort Crotalus ruber
- Soort Crotalus scutulatus
- Soort Crotalus simus
- Soort Crotalus stejnegeri
- Soort Crotalus stephensi
- Soort Crotalus tancitarensis
- Soort Tijgerratelslang (Crotalus tigris)
- Soort Crotalus tlaloci
- Soort Crotalus totonacus
- Soort Crotalus transversus
- Soort Crotalus triseriatus
- Soort Crotalus tzabcan
- Soort Prairieratelslang (Crotalus viridis)
- Soort Crotalus willardi
Bronvermelding
Referenties
- ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 555. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Crotalus.
Bronnen
- (en) Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Crotalus - Website Geconsulteerd 2 februari 2015