Ed Miliband

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Encycloon (overleg | bijdragen) op 23 feb 2020 om 21:26. (WP:PVD)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Ed Miliband
Edward Samuel Miliband
Geboren 24 december 1969
Londen, Engeland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Politieke partij Labour Party
Beroep Politicus
Econoom
Politiek adviseur
Hoogleraar
Religie Geen (Atheïsme)
Partijleider van de Labour Party
Aangetreden 25 september 2010
Einde termijn 8 mei 2015
Voorganger Harriet Harman
Opvolger Harriet Harman
Oppositieleider in het Lagerhuis
Aangetreden 25 september 2010
Einde termijn 8 mei 2015
Voorganger Harriet Harman
Opvolger Harriet Harman
Minister van Energie
en Klimaat
Aangetreden 3 oktober 2008
Einde termijn 11 mei 2010
Premier Gordon Brown
Voorganger Eerste
Opvolger Chris Huhne
Kanselier van het
Hertogdom Lancaster
Aangetreden 27 juni 2007
Einde termijn 3 oktober 2008
Premier Gordon Brown
Voorganger Hilary Armstrong
Opvolger Liam Byrne
Minister voor Kabinet Zaken
Aangetreden 27 juni 2007
Einde termijn 3 oktober 2008
Premier Gordon Brown
Voorganger Hilary Armstrong
Opvolger Liam Byrne
Onderminister voor
Kabinet Zaken
Aangetreden 6 mei 2005
Einde termijn 27 juni 2007
Premier Tony Blair
Voorganger David Miliband
Opvolger David Laws (2012)
Lid van het Lagerhuis
voor Noord-Doncaster
Huidige functie
Aangetreden 5 mei 2005
Voorganger Kevin Hughes
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Edward Samuel (Ed) Miliband (Londen, Engeland, 24 december 1969) is een Brits politicus van de Labour Party. Hij is lid van het Lagerhuis voor Noord-Doncaster sinds 2005.

Tussen 2007 en 2010 bekleedde hij verschillende (ministers)posten in de regering van Gordon Brown. Op 25 september 2010 kozen de leden van de Labour Party hem als nieuwe partijleider. Hij versloeg zijn oudere broer David met een nipt verschil. Na de verloren verkiezingen van 7 mei 2015 stapte Miliband op als partijleider van Labour.

Levensloop

Miliband werd geboren in een gezin van Pools-Joodse immigranten. Zijn moeder overleefde de Holocaust doordat zij ondergedoken zat bij Poolse katholieken. Miliband behaalde een bachelor of Arts aan de Universiteit van Oxford en een master of Arts aan de London School of Economics. Daarna werkte hij korte tijd bij als journalist voor de televisie, maar in 1993 werd hij onderzoeker en speechwriter voor Harriet Harman, destijds, schaduwminister van Financiën. Vanaf 1994 deed hij hetzelfde werk voor Gordon Brown, op dat moment schaduw-chancellor of the Exchequer. In 1997, na de grote verkiezingsoverwinning van de Labour Party, werd hij adviseur en speechschrijver van Brown, die nu[(sinds) wanneer?] - in het echt - de functie van Chancellor of Exchequer ging vervullen. In 1999 was Miliband betrokken bij de verkiezingen voor het Schots Parlement.

In 2002 nam Miliband een sabbatical om te gaan doceren aan het Center for European Studies aan de Harvard-universiteit. Hij gaf les in de economie. Na zijn terugkeer in Engeland werd hij voorzitter van een belangrijke economische overheidscommissie. In 2005 stelde Miliband zich verkiesbaar voor het parlement. Hij werd voor Labour gekozen in het district Doncaster North. In 2007 werd Miliband minister zonder portefeuille in het kabinet en kanselier van het Hertogdom Lancaster. In 2008 werd hij staatssecretaris van Energie en Klimaatverandering. Zijn broer David had op dat moment ook zitting in het kabinet. Daarmee werden zij de eerste broers sinds Edward en Oliver Stanley in 1938 die tegelijkertijd zitting hadden in het kabinet. In oktober 2008 kondigde Miliband maatregelen aan die er toe moesten leiden dat de uitstoot van vervuilende gassen in 2050 met tachtig procent gedaald moest zijn. In 2009 was hij ook aanwezig op de Klimaattop in Kopenhagen en beschuldigde daar China ervan er expres naar te streven dat er geen akkoord zou komen.

Miliband was de hoofdredacteur van het verkiezingsprogramma van Labour voor de parlementsverkiezingen in 2010. Deze verkiezingen werden verloren door Labour. De Conservatieve Partij en de Liberale Partij vormden onder leiding van David Cameron een nieuwe regering. Gordon Brown trad af als partijleider. Zijn broer David stelde zich op 14 mei beschikbaar voor het partijleiderschap. Een dag later kondigde Ed zijn eigen kandidatuur aan. Hij wist de verkiezingen te winnen, onder andere dankzij de steun van enkele prominente Labour-politici als Roy Hattersley en Neil Kinnock.