Naar inhoud springen

Elrathia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elrathia
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Midden-Cambrium
Elrathia kingi
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Trilobita (Trilobieten)
Orde:Ptychopariida
Onderorde:Ptychopariina
Familie:Alokistocaridae
Geslacht
Elrathia
Walcott, 1924
Soorten
  • E. kingi Meek, 1870
  • E. hoboi Resser & Endo 1937
  • E. idahoensis Resser 1938
  • E. longiceps Resser 1938
  • E. rara Resser 1939
  • E. sampsoni Resser 1939
  • E. spencei Resser 1939
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Elrathia op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Elrathia[1] is een geslacht van uitgestorven trilobieten, dat leefde in het Midden-Cambrium. De omstandigheden waarin ze worden gevonden, in zeer hoge dichtheden als enige trilobietensoort in versteende pyrietrijke modder, maakt dat wetenschappers aannemen dat ze zijn aangepast aan zeer zuurstofarme milieus waar ze geen concurrentie hadden van andere soorten. Mogelijk leefden ze in symbiose met zwavelbacteriën. Een van de soorten E. kingi, is waarschijnlijk de meest gevonden trilobiet.

Deze twee centimeter lange trilobiet had een ovaal lichaam met een vrij kleine, halfronde kop met centraal geplaatste kleine ogen, een kleine, maar brede glabella, die de vorm had van een bloempot en korte genale stekels. De thorax bevatte dertien smalle segmenten, een smalle centrale as en brede, in korte stekelpunten uitlopende gegroefde pleurae. De platte driedelige staart was niet erg groot en tweemaal zo breed als lang, met een duidelijk afgetekende centrale as, die ver naar achter reikte.