Erechtheion

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Tulp8 (overleg | bijdragen) op 23 apr 2020 om 16:04. (Wijzigingen door 80.201.88.240 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Bitbotje)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Het Erechtheion
Het Erechtheum gezien vanuit het zuidwesten
Locatie Akropolis
Voltooid 421-406 v.Chr.
Type bouwwerk Tempel
Locatie van het Erechtheion (3) op de Akropolis
Lijst van antieke bouwwerken in Athene
Portaal  Portaalicoon   Oudheid

Het Erechtheion (Oudgrieks: Ἐρέχθειον, Eréchtheion; Latijn: Erechtheum), genoemd naar de legendarische koning Erechtheus, is een der voornaamste heiligdommen van de Atheense Akropolis, in religieus opzicht zelfs belangrijker dan het veel grotere Parthenon.

Toelichting

De tempel in Ionische stijl werd tussen 421 en 406 v.Chr. opgetrokken in Pentelisch marmer, naar de plannen van de architect Mnesicles. Een andere architect, Philocles, voltooide de bouw tussen 407 en 406, na een lange onderbreking te wijten aan de Peloponnesische Oorlog. In de Turkse tijd diende het Erechtheum achtereenvolgens als harem en als kruitmagazijn. Het gebouw werd in 1645 door blikseminslag zwaar beschadigd. De nog steeds indrukwekkende overblijfselen zijn de laatste decennia behoorlijk gerestaureerd.

Het Erechtheion werd gebouwd met de bedoeling een aantal op de noordrand van de Akropolis gelegen cultusplaatsen binnen zijn muren te verenigen, en heeft daaraan zijn grillige, "on-klassieke" vorm te danken. Bovendien is het niveau van het tempelterrein zeer ongelijk: de westzijde van het gebouw ligt ruim drie meter lager dan de oostkant.

Structuur van de tempel

Het Erechtheion bestaat uit drie delen:

  • Het hoofdgebouw is de eigenlijke tempel (afmetingen 11,6 × 22,8 m) die aan de oostzijde voor de ingang een front van 6 Ionische zuilen heeft. De hoge achterwand (3 m hoger dan het front) bestaat uit een muur met grote ramen en vier ingebouwde zuilen. Dit hoofdgebouw bevatte in de oudheid twee cellae: één voor het oeroude cultusbeeld van Athena Polias (het zogenaamde Ksoanon) en één gewijd aan Erechtheus en Poseidon.
  • De noordelijke hal (10 × 6,5 m) gaf toegang tot de derde cella en tot de bibliotheek. Er was ook de spleet te zien die Poseidon met zijn drietand in de rots had geslagen. Bovendien gaf de noordhal toegang tot een buiten de tempel gelegen ommuurd heiligdom (het Pandroseion) waarin zich bevonden: een altaar voor Zeus, de heilige olijfboom van Athena, het graf van koning Cecrops en een tempeltje voor diens dochter Pandrosos.
  • De zuidelijke hal, de zogenaamde kariatidentribune, waarvan de zes zuilen de vorm hebben van 2,3 m hoge vrouwenfiguren wier hoofd als kapiteel dient. De zuilvrouwen noemt men kariatide. Momenteel[(sinds) wanneer?] zijn deze vervangen door kopieën. Vijf originele bevinden zich in het nieuwe Acropolismuseum. De andere is te vinden in het Londense British Museum.

Langs de bovenwand van de gehele buitenmuur liep een 62 cm hoog fries van blauw marmer uit Eleusis, waarin witmarmeren reliëfs waren vastgehecht. Het Erechtheion wordt beschouwd als een van de fraaiste bouwwerken van de Ionische stijl.

Afbeeldingen

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Erechtheum op Wikimedia Commons.