Naar inhoud springen

Esthonyx

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esthonyx
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Paleoceen - Vroeg-Eoceen
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Infraklasse:Eutheria
Orde:Tillodontia
Familie:Esthonychidae
Geslacht
Esthonyx
Edward Drinker Cope, 1874
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Esthonyx is een geslacht van uitgestorven zoogdieren uit de familie Esthonychidae van de Tillodontia. Dit dier leefde tijdens het Laat-Paleoceen en Vroeg-Eoceen in Noord-Amerika.[1]

Esthonyx was de oudst bekende tillodont uit Noord-Amerika. De groep bereikte het continent vermoedelijk in het Laat-Paleoceen vanuit Azië via de landbrug van Beringia.[2] Esthonyx was een herbivoor dier met gekromde klauwen, vergrote voortanden en krachtige kaakspieren. Het gewicht van Esthonyx lag tussen de 10 en 30 kg, waarmee het ongeveer het formaat van een wombat - een dier met min of meer dezelfde lichaamsbouw en leefwijze - had. Het hersenvolume was beperkt.[3]

Het eerste fossiele materiaal van Esthonyx werd gevonden in het San Juan-bekken in New Mexico en beschreven door Edward Drinker Cope in 1874 als E. bisulcatus. Deze soort leefde in het Wasatchian, het eerste deel van het Eoceen in Noord-Amerika. George Gaylord Simpson beschreef in 1937 E. grangeri op basis van fossiele vondsten in het Clark's Fork-bekken in Wyoming uit het Clarkforkian, het laatste deel van het Noord-Amerikaanse Paleoceen.[4]