European Masters 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Zwitsers Open (European Masters)
Omega European Masters
Plaats Vlag van Zwitserland Zwitserland
Golfbaan Golf Club Crans-sur-Sierre
Ballesteros Course
Par 71
Lengte 6239 meter, 6822 yards
Tour(s) Europese Tour
Datum 4-7 september 2014
Deelnemers 157
Prijzengeld € 1.992.550
Titelhouder Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez
Winnaar Vlag van Denemarken Thomas Bjørn
Vorige: 2010     Volgende: 2012
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Zwitsers Open is een golftoernooi van de Europese PGA Tour dat in 2011 van 1-4 september gespeeld werd, wederom op de Golf Club Crans-sur-Sierre. Het Zwitsers Open heet sinds 2001 de Omega European Masters.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 71.
Er doen drie Nederlandse spelers mee: Robert-Jan Derksen, Maarten Lafeber en Joost Luiten. Er doen geen Belgen mee.

Ronde 1

Nick Dougherty maakte een ronde van 63 en stond aan het einde van de ronde aan de leiding. Er waren drie spelers met 65: Gary Boyd, Martin Kaymer en Rory McIlroy.

Ronde 2

Boyd en McIlroy zijn opgeklommen naar de eerste plaats, die ze moeten delen met Simon Dyson en Jamie Donaldson. Lafeber en Luiten hebben de cut gehaald, Derksen heeft de schade van de eerste ronde niet meer goed kunnen maken, Martin Rominger en Julien Clement zijn de enige Zwitsers die de cut haalden.

Dougherty verdiende in de afgelopen tien jaren ruim € 6.000.000 maar haalde de laatste 21 toernooien geen enkele cut. Hij staat nu op de vijfde plaats.

Ronde 3

Jamie Donaldson is aan de leiding gebleven maar wordt op de voet gevolgd door Lee Westwood die mede dankzij een derde ronde van 64 nu op -13 staat.

Ronde 4

Joost Luiten maakte een mooie ronde van 66 en steeg naar de 15de plaats. Maarten Lafeber maakte een ronde van 72 en zakte af.

De winnaar van het toernooi werd Thomas Bjørn, die aan de laatste ronde op de vierde plaats begon maar toen voor de tweede keer in zijn leven een ronde van 62 maakte. Vorige week won hij het Johnnie Walker Championship. Martin Kaymer werd 2de met -16 en de 3de plaats werd gedeeld door Jaco Van Zyl, Rory McIlroy en Jamie Donaldson, allen met -15.

Jamie Donaldson
leider ronde 2 en ronde 3
Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Denemarken Thomas Bjørn 68
-3
T9
68
-3
-6
T6
66
-5
-11
T4
62
-9
-20
1
Vlag van Duitsland Martin Kaymer 65
-6
T2
70
-1
-7
T5
68
-3
-10
T6
65
-6
-16
2
Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy 65
-6
T2
69
-2
-8
T1 67
-4
-12
3
68
-3
-15
T3
Vlag van Wales Jamie Donaldson 68
-3
T14
66
-5
-8
T1 65
-6
-14
1 70
-1
-15
T3
Vlag van Engeland Lee Westwood 67
-4
T9
69
-2
-6
T6
64
-7
-13
2
70
-1
-14
T6
Vlag van Engeland Gary Boyd 65
-6
T2
69
-2
-8
T1
68
-3
-11
T4
74
+3
-8
T25
Vlag van Engeland Simon Dyson 66
-5
T5
68
-3
-8
T1
74
+3
-5
T34
66
-5
-10
T16
Vlag van Engeland Nick Dougherty 63
-8
1
72
+1
-7
T5
72
+1
-6
T25
73
+2
-4
T45
Vlag van Nederland Joost Luiten 70
-1
T40
68
-3
-4
T25 69
-2
-6
T25
66
-5
-11
15
Vlag van Nederland Maarten Lafeber 68
-3
T14
72
+1
-2
T52
70
-1
-3
T44
72
+1
-2
T56
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 74
+3
T112
69
-2
+1
MC

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]