Europese kampioenschappen badminton 2006

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
EK Badminton 2006
Gehouden in Den Bosch, Nederland
Jaar 2006
Data 8 april t/m 16 april
Sport Badminton
Organisator Badminton Europe
Navigatie
2004     2008
Portaal  Portaalicoon   Sport

De 20e editie van de Europese kampioenschappen badminton werden georganiseerd door de Nederlandse stad Den Bosch, het toernooi duurde acht dagen. Van 8 april 2006 tot en met 16 april 2006 en werd gespeeld in Maaspoort Sports & Events hal.

Het toernooi begon met de landenwedstrijd om vervolgens ook het individuele kampioenschap plaats te laten vinden.

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud 1e plaats Zilver 2e plaats Brons 3e plaats
Mannen enkel Vlag van Denemarken Peter Gade Vlag van Denemarken Kenneth Jonassen Vlag van Denemarken Joachim Persson
Vlag van Denemarken Niels Kristian Kaldau
Vrouwen enkel Vlag van Duitsland Xu Huaiwen Vlag van Nederland Mia Audina Vlag van Duitsland Juliane Schenk
Vlag van Nederland Yao Jie
Mannen dubbel Vlag van Denemarken Jens Eriksen
Vlag van Denemarken Martin Lundgaard Hansen
Vlag van Denemarken Carsten Mogensen
Vlag van Denemarken Mathias Boe
Vlag van Engeland Robert Blair
Vlag van Engeland Anthony Clark
Vlag van Polen Michal Logosz
Vlag van Polen Robert Mateusiak
Vrouwen dubbel Vlag van Engeland Donna Kellogg
Vlag van Engeland Gail Emms
Vlag van Duitsland Juliane Schenk
Vlag van Duitsland Nicole Grether
Vlag van Zweden Elin Bergblom
Vlag van Zweden Johanna Persson
Vlag van Denemarken Kamilla Rytter Juhl
Vlag van Denemarken Lena Frier Kristiansen
Gemengd dubbel Vlag van Denemarken Thomas Laybourn
Vlag van Denemarken Kamilla Rytter Juhl
Vlag van Denemarken Jens Eriksen
Vlag van Denemarken Mette Schjoldager
Vlag van Polen Robert Mateusiak
Vlag van Polen Nadiezda Kostiuczyk
Vlag van Engeland Anthony Clark
Vlag van Engeland Donna Kellogg
Teams Vlag van Denemarken Denemarken Vlag van Nederland Nederland Vlag van Engeland Engeland

Landen wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A werd gewonnen door de Deense ploeg die al haar wedstrijden won en slechts een partij verloor.

Vlag van Denemarken Denemarken 5-0 Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Oekraïne Oekraïne 2-3 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Portugal Portugal 0-5 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Denemarken Denemarken 5-0 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Portugal Portugal 0-5 Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Denemarken Denemarken 4-1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
land wed pnt sets games punten
1. Vlag van Denemarken Denemarken 3 6 14-01 28-02 606-344
2. Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 4 09-06 18-14 555-500
3. Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 2 07-08 15-17 507-577
4. Vlag van Portugal Portugal 3 0 00-15 02-30 419-666

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Groep B is gewonnen door Nederland. De Nederlandse ploeg won al haar wedstrijden, echter van alle groepswinnaars verloren zij de meeste partijen, namelijk 5.

Vlag van Nederland Nederland 4-1 Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Schotland Schotland 1-4 Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Spanje Spanje 2-3 Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Nederland Nederland 3-2 Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Spanje Spanje 3-2 Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Nederland Nederland 3-2 Vlag van Schotland Schotland
land wed pnt sets games punten
1. Vlag van Nederland Nederland 3 6 10-05 24-11 692-557
2. Vlag van Zweden Zweden 3 2 08-07 19-17 671-659
3. Vlag van Schotland Schotland 3 2 06-09 15-21 645-660
4. Vlag van Spanje Spanje 3 2 06-09 13-22 550-682

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Groep C is gewonnen door de Duitse ploeg die alle drie de wedstrijden verloren, zij verloren hier in geen enkele partij.

Vlag van Duitsland Duitsland 5-0 Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Wales Wales 1-4 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Tsjechië Tsjechië 0-5 Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Duitsland Duitsland 5-0 Vlag van Wales Wales
Vlag van Tsjechië Tsjechië 3-2 Vlag van Wales Wales
Vlag van Duitsland Duitsland 5-0 Vlag van Rusland Rusland
land wed pnt sets games punten
1. Vlag van Duitsland Duitsland 3 6 15-00 30-04 692-411
2. Vlag van Rusland Rusland 3 4 09-06 20-15 628-590
3. Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 2 03-12 10-25 543-670
4. Vlag van Wales Wales 3 0 03-12 08-24 427-619

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Groep D is gewonnen door de Engelse ploeg die in alle 3 de gewonnen wedstrijden maar drie partijen verloren.

Vlag van Engeland Engeland 5-0 Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Finland Finland 1-4 Vlag van Polen Polen
Vlag van Bulgarije Bulgarije 1-4 Vlag van Polen Polen
Vlag van Engeland Engeland 4-1 Vlag van Finland Finland
Vlag van Bulgarije Bulgarije 2-3 Vlag van Finland Finland
Vlag van Engeland Engeland 3-2 Vlag van Polen Polen
land wed pnt sets games punten
1. Vlag van Engeland Engeland 3 6 12-03 25-07 649-445
2. Vlag van Polen Polen 3 4 10-05 19-12 566-497
3. Vlag van Finland Finland 3 2 05-10 12-22 501-660
4. Vlag van Bulgarije Bulgarije 3 0 03-12 09-24 517-631

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]


10 april 2006
Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 1 Vlag van Duitsland Duitsland
Jens Eriksen/Mette Schjoldager 1 - 0 (21-5, 21-17) Ingo Kindervater/Kathrin Piotrowski
Peter Gade 1 - 0 (21-12, 19-21, 21-13) Björn Joppien
Tine Rasmussen 0 - 1 (19-21, 13-21) Xu Huaiwen
Mathias Boe/Carsten Mogensen 1 - 0 (21-18, 21-18) Kristof Hopp/Ingo Kindervater

10 april 2006
Vlag van Engeland Engeland 2 - 3 Vlag van Nederland Nederland
Nathan Robertson/Gail Emms 1 - 0 (21-12, 21-9) Jürgen Wouters/Paulien van Dooremalen
Tracey Hallam 0 - 1 (16-21, 7-21) Mia Audina
Aamir Ghaffar 0 - 1 (21-13, 16-21, 17-21) Dicky Palyama
Anthony Clark/Robert Blair 1 - 0 (21-7, 21-15) Koen Ridder/Ruud Bosch
Gail Emms/Donna Kellogg 0 - 1 (15-21, 16-21) Judith Meulendijks/Mia Audina

3e/4e plaats[bewerken | brontekst bewerken]


10 april 2006
Vlag van Duitsland Duitsland 2 - 3 Vlag van Engeland Engeland
Ingo Kindervater/Kathrin Piotrowski 0 - 1 (18-21, 19-21) Nathan Robertson/Donna Kellogg
Björn Joppien 1 - 0 (21-18, 18-21, 21-15) Aamir Ghaffar
Xu Huaiwen 1 - 0 (21-12, 21-10) Tracey Hallam
Kristof Hopp/Ingo Kindervater 0 - 1 (14-21, 14-21) Anthony Clark/Robert Blair
Juliane Schenk/Nicole Grether 0 - 1 (19-21, 5-21) Gail Emms/Donna Kellogg

Finale[bewerken | brontekst bewerken]


10 april 2006
Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 1 Vlag van Nederland Nederland
Jens Eriksen/Mette Schjoldager 1 - 0 (21-15, 21-13) Jürgen Wouters/Paulien van Dooremalen
Tine Rasmussen 0 - 1 (20-22, 19-21) Yao Jie
Kenneth Jonassen 1 - 0 (21-12, 21-17) Eric Pang
Jens Eriksen/Martin Lundgaard 1 - 0 (21-11, 21-14) Koen Ridder/Ruud Bosch

Einduitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land
Goud Vlag van Denemarken Denemarken
V: Tine Rasmussen, Mette Schjoldager, Britta Andersen, Kamilla Juhl, Lena Frier, Anne Marie Pedersen
M: Niels Kaldau, Mathias Boe, Carsten Mogensen, Thomas Laybourn, Kenneth Jonassen, Jens Eriksen,
Peter Gade, Martin Lundgaard
Zilver Vlag van Nederland Nederland
V: Mia Audina, Brenda Beenhakker, Judith Meulendijks, Rachel van Cutsen, Paulien van Dooremalen, Yao Jie
M: Ruud Bosch, Dicky Palyama, Eric Pang, Koen Ridder, Jürgen Wouters
Brons Vlag van Engeland Engeland
V: Natalie Munt, Tracey Hallam, Gail Emms, Donna Kellogg, Elizabeth Cann, Joanne Nicholas
M: Robert Blair, Aamir Ghaffar, Nathan Robertson, Anthony Clark, Nicholas Kidd, David Lindley
4 Vlag van Duitsland Duitsland
V: Kathrin Piotrowski, Juliane Schenk, Nicole Grether, Birgit Overzier, Petra Overzier, Xu Huaiwen
M: Ingo Kindervater, Björn Joppien, Michael Fuchs, Roman Spitko, Kristof Hopp

Het landen toernooi begon met 4 groepen van 4 landen, van iedere groep ging alleen de eerste in die groep door naar de halve finales. In deze groepen waren de Engelse, Denen, Duitsers en Nederlanders de beste, geen van deze vier landen verloor een wedstrijd alvorens zij aan de eindstrijd mochten beginnen. Het Duitse team verloor zelfs niet een partij, met 15 gewonnen partij waren zij dus de beste groepswinnaar.

In de halve eindstrijd speelden Denemarken tegen Duitsland en Engeland tegen Nederland, de wedstrijd tussen de Denen en Duitsers werd vrij gemakkelijk een prooi voor de Denen, voor de Duitsers behaalde alleen Xu Huaiwen een overwinning in de vrouwen enkel.

De andere halve eindstrijd werd beslist tussen Engeland en Nederland, deze wedstrijd was een stuk spannender en werd uiteindelijk in een laatste en beslissende vijfde partij uitgevochten. Uiteindelijk bleken Judith Meulendijks en Mia Audina voor Nederland de bovenliggende partij en zo werd besloten dat Engeland mag strijden om het brons en dat Nederland het in de finale op mag nemen tegen de Denen.

In de strijd om de bronzen medaille bleek na een spannende wedstrijd die wederom in een vijfde partij werd beslist, dat Engeland de bronzen medaille in ontvangst mocht nemen. Het koppel Gail Emms en Donna Kellogg bleek in de laatste wedstrijd een maat te groot voor het Duitse koppel Juliane Schenk en Nicole Grether.

In de finale speelden het Deense team tegen de Nederlandse ploeg, Jens Eriksen en Mette Schjoldager mochten voor de Denen het bal openen tegen Jürgen Wouters en Paulien van Dooremalen die dit voor Nederland mochten doen. De eerste partij werd in het voordeel van Denemarken beslecht. De score werd echter weer gauw gelijk getrokken door de Nederlandse Yao Jie die in een vrouwen enkel van de Deense Tine Rasmussen won. Vervolgens begonnen beide landen aan een mannen enkel die uiteindelijk gewonnen werd door de Deense speler Kenneth Jonassen. Het laatste en beslissende punt voor de Denen werd binnen gehaald door Jens Eriksen en Martin Lundgaard die in een mannen dubbel te sterk waren voor Koen Ridder en Ruud Bosch. Zo werd de finale met 3 tegen 1 gewonnen door de Deense ploeg.

Individuele toernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen enkel[bewerken | brontekst bewerken]

Het mannen enkel toernooi werd gewonnen door de Deense Peter Gade

1/8e finale kwartfinale halve finale finale
                           
           
 Vlag van Denemarken Peter Gade   2
 Vlag van Engeland Nicholas Kidd   0  
 Vlag van Denemarken Peter Gade   2
   Vlag van Nederland Dicky Palyama   0  
 Vlag van Nederland Dicky Palyama   2
 Vlag van Tsjechië Jan Fröhlich   0  
 Vlag van Denemarken Peter Gade   2
   Vlag van Denemarken Joachim Persson   0  
 Vlag van Duitsland Björn Joppien   2
 Vlag van Finland Ville Lång   0  
 Vlag van Duitsland Björn Joppien   1
   Vlag van Denemarken Joachim Persson   2  
 Vlag van Denemarken Joachim Persson   2
 Vlag van Engeland Aamir Ghaffar   1  
 Vlag van Denemarken Peter Gade   2
   Vlag van Denemarken Kenneth Jonassen   0
 Vlag van Engeland Andrew Smith   0
 Vlag van Nederland Eric Pang   2  
 Vlag van Nederland Eric Pang   0
   Vlag van Denemarken Niels Christian Kaldau   2  
 Vlag van Tsjechië Petr Koukal   0
 Vlag van Denemarken Niels Christian Kaldau   2  
 Vlag van Denemarken Niels Christian Kaldau   0
   Vlag van Denemarken Kenneth Jonassen   2  
 Vlag van Oekraïne Vladislav Druzchenko   0
 
 Vlag van Polen Przemysław Wacha   2  
 Vlag van Polen Przemysław Wacha   0    
   Vlag van Denemarken Kenneth Jonassen   2      
 Vlag van Oostenrijk Jürgen Koch   0
 Vlag van Denemarken Kenneth Jonassen   2  

Mannen dubbel[bewerken | brontekst bewerken]

Het mannen dubbel toernooi werd gewonnen door het Deense koppel Martin Lundgaard Hansen en Jens Eriksen

1/8e finale kwartfinale halve finale finale
                           
           
 Vlag van Denemarken Hansen/Eriksen   2
 Vlag van Frankrijk Popov/Stoyanov   0  
 Vlag van Denemarken Hansen/Eriksen   2
   Vlag van Oostenrijk Koch/Lahnsteiner   0  
 Vlag van Oostenrijk Koch/Lahnsteiner   2
 Vlag van Slovenië Horvat/Pesehonov   0  
 Vlag van Denemarken Hansen/Eriksen   2
   Vlag van Polen Mateusiak/Logosz   0  
 Vlag van Polen Mateusiak/Logosz   2
 Vlag van Schotland Kerr/Forbes   0  
 Vlag van Polen Mateusiak/Logosz   2
   Vlag van Duitsland Spitko/Fuchs   0  
 Vlag van Duitsland Spitko/Fuchs   2
 Vlag van Nederland Wouters/Bosch   0  
 Vlag van Denemarken Hansen/Eriksen   2
   Vlag van Denemarken Mogensen/Boe   0
 Vlag van België Mawet/Claes   1
 Vlag van Wales Lewis/Hughes   2  
 Vlag van Wales Lewis/Hughes   0
   Vlag van Engeland Blair/Clark   2  
 Vlag van Tsjechië Vondra/Fröhlich   0
 Vlag van Engeland Blair/Clark   2  
 Vlag van Engeland Blair/Clark   1
   Vlag van Denemarken Mogensen/Boe   2  
 Vlag van Schotland Briggs/Bowman   0
 
 Vlag van Duitsland Hopp/Kindervater   2  
 Vlag van Duitsland Hopp/Kindervater   0    
   Vlag van Denemarken Mogensen/Boe   2      
 Vlag van Bulgarije Petrov/Hristov   -
 Vlag van Denemarken Mogensen/Boe   WO  

Vrouwen enkel[bewerken | brontekst bewerken]

Het vrouwen enkel toernooi werd gewonnen door de Duitse Xu Huaiwen

1/8e finale kwartfinale halve finale finale
                           
           
 Vlag van Frankrijk Pi Hongyan   2
 Vlag van Zweden Sara Persson   0  
 Vlag van Frankrijk Pi Hongyan   0
   Vlag van Duitsland Juliane Schenk   2  
 Vlag van Duitsland Juliane Schenk   2
 Vlag van Finland Anu Nieminen   0  
 Vlag van Duitsland Juliane Schenk   0
   Vlag van Nederland Mia Audina   2  
 Vlag van Nederland Mia Audina   2
 Vlag van Engeland Elizabeth Cann   0  
 Vlag van Nederland Mia Audina   2
   Vlag van Schotland Susan Hughes   0  
 Vlag van Schotland Susan Hughes   2
 Vlag van Oostenrijk Simone Prutsch   0  
 Vlag van Nederland Mia Audina   1
   Vlag van Duitsland Xu Huaiwen   2
 Vlag van Frankrijk Perrine Lebuhanic   0
 Vlag van Bulgarije Petya Nedeltcheva   2  
 Vlag van Bulgarije Petya Nedeltcheva   0
   Vlag van Nederland Yao Jie   2  
 Vlag van Duitsland Petra Overzier   0
 Vlag van Nederland Yao Jie   2  
 Vlag van Nederland Yao Jie   -
   Vlag van Duitsland Xu Huaiwen   WO  
 Vlag van Denemarken Tine Rasmussen   2
 
 Vlag van Engeland Tracey Hallam   0  
 Vlag van Denemarken Tine Rasmussen   0    
   Vlag van Duitsland Xu Huaiwen   2      
 Vlag van Nederland Judith Meulendijks   1
 Vlag van Duitsland Xu Huaiwen   2  

Vrouwen dubbel[bewerken | brontekst bewerken]

Het vrouwen dubbel toernooi werd gewonnen door het Engelse koppel Donna Kellogg en Gail Emms

1/8e finale kwartfinale halve finale finale
                           
           
 Vlag van Engeland Kellogg/Emms   2
 Vlag van Oekraïne Golovkina/Nozdran   0  
 Vlag van Engeland Kellogg/Emms   2
   Vlag van Nederland Beenhakker/Meulendijks   0  
 Vlag van Nederland Beenhakker/Meulendijks   2
 Vlag van Polen Matusewicz/Kurdelska   0  
 Vlag van Engeland Kellogg/Emms   2
   Vlag van Zweden Bergblom/Persson   1  
 Vlag van Denemarken Andersen/Schjoldager   2
 Vlag van Duitsland Overzier/Mette   0  
 Vlag van Denemarken Andersen/Schjoldager   1
   Vlag van Zweden Bergblom/Persson   2  
 Vlag van Zweden Bergblom/Persson   2
 Vlag van Frankrijk Choinet/Chanteur   0  
 Vlag van Engeland Kellogg/Emms   2
   Vlag van Duitsland Schenk/Grether   0
 Vlag van Oostenrijk Gruber/Riedl   0
 Vlag van Denemarken Kristiansen/Juhl   2  
 Vlag van Denemarken Kristiansen/Juhl   2
   Vlag van Polen Kostiuczyk/Augustyn   1  
 Vlag van Finland Weckström/Nieminen   0
 Vlag van Polen Kostiuczyk/Augustyn   2  
 Vlag van Denemarken Kristiansen/Juhl   1
   Vlag van Duitsland Schenk/Grether   2  
 Vlag van Frankrijk Rahmawati/Eymard   0
 
 Vlag van Engeland Munt/Nicholas   2  
 Vlag van Engeland Munt/Nicholas   0    
   Vlag van Duitsland Schenk/Grether   2      
 Vlag van Bulgarije Dimova/Nedeltcheva   0
 Vlag van Duitsland Schenk/Grether   2  

Gemengd dubbel[bewerken | brontekst bewerken]

Het gemengd dubbel toernooi werd gewonnen door het Deense koppel Kristof Hopp en Birgit Overzier

1/8e finale kwartfinale halve finale finale
                           
           
 Vlag van Engeland Robertson/Emms   0
 Vlag van Duitsland Hopp/Overzier   2  
 Vlag van Duitsland Hopp/Overzier   1
   Vlag van Polen Mateusiak/Kostiuczyk   2  
 Vlag van Polen Mateusiak/Kostiuczyk   2
 Vlag van Schotland Bowman/Wemyss   0  
 Vlag van Polen Mateusiak/Kostiuczyk   1
   Vlag van Denemarken Laybourn/Juhl   2  
 Vlag van Denemarken Laybourn/Juhl   2
 Vlag van Portugal Paixao/Lamy   0  
 Vlag van Denemarken Laybourn/Juhl   2
   Vlag van Engeland Roebuck/Wallwork   0  
 Vlag van Engeland Roebuck/Wallwork   2
 Vlag van Finland Hyyryläinen/Virta   0  
 Vlag van Denemarken Laybourn/Juhl   2
   Vlag van Denemarken Eriksen/Schjoldager   0
 Vlag van Zwitserland Bösiger/Cicognini   1
 Vlag van Denemarken Paaske/Nielsen   2  
 Vlag van Denemarken Paaske/Nielsen   1
   Vlag van Engeland Clark/Kellogg   2  
 Vlag van Zweden Hurskainen/Persson   0
 Vlag van Engeland Clark/Kellogg   2  
 Vlag van Engeland Clark/Kellogg   0
   Vlag van Denemarken Eriksen/Schjoldager   2  
 Vlag van Oekraïne Druzchenko/Nozdran   0
 
 Vlag van Engeland Blair/Munt   2  
 Vlag van Engeland Blair/Munt   0    
   Vlag van Denemarken Eriksen/Schjoldager   2      
 Vlag van Frankrijk Stoyanov/Eymard   0
 Vlag van Denemarken Eriksen/Schjoldager   2  

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Denemarken Denemarken 4 3 3 10
2 Vlag van Duitsland Duitsland 1 1 1 3
3 Vlag van Engeland Engeland 1 0 3 4
4 Vlag van Nederland Nederland 0 2 1 3
5 Vlag van Polen Polen 0 0 2 2
6 Vlag van Zweden Zweden 0 0 1 1
Totaal 6 6 11 23