Europese treksprinkhaan
Europese treksprinkhaan | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||
Solitaire vorm. | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Locusta migratoria Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||||
Europese treksprinkhaan op ![]() | |||||||||||||||||||
|
De Europese treksprinkhaan (Locusta migratoria migratoria) is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae), onderfamilie Oedipodinae. De soort werd vroeger ingedeeld onder de onderfamilie Acridinae.[1] De soort Locusta migratoria kent naast de Europese treksprinkhaan ook nog de Afrikaanse treksprinkhaan (zie Ondersoorten).
Kenmerken
De kleur is bruin, het halsschild is lichter op het midden en heeft een enkele dwarsgroef. De vleugels zijn duidelijk langer dan het achterlijf, zowel bij mannetjes als de vrouwtjes. De achterscheen van het achterste potenpaar is rood gekleurd. Net als andere treksprinkhanen kent deze soort een zwermende vorm, die er uiterlijk anders uitziet. Zo is het halsschild vlakker, ontbreekt de rode kleur op de achterpoten en het lichaam wordt groen in plaats van bleekbruin. Daarnaast worden de vleugels langer. Mannetjes bereiken een lengte van 29 tot 51 millimeter, de vrouwtjes zijn 37 tot 58 mm lang.[1]
Onderscheid met andere soorten
De Europese treksprinkhaan is alleen met de Egyptische sprinkhaan te verwarren door de grootte. De Egyptische treksprinkhaan heeft echter duidelijk gestreepte ogen en blauwe achterschenen in plaats van rode.
Verspreiding
De Europese treksprinkhaan kwam vroeger voor in grote delen van Europa, inclusief Nederland en België, maar is in vrijwel het gehele Europese areaal uitgestorven. Alleen in noordwestelijk Frankrijk is nog een populatie. Af en toe wordt de sprinkhaan nog wel aangetroffen vanwege de populariteit als voedsel dier voor grotere reptielen die in gevangenschap worden gehouden. Buiten Europa komt de nominaatondersoort voor in West- en Centraal-Azië.
Levenswijze
Europese treksprinkhaan is als volwassen insect te zien van juni tot september en is vooral actief tussen negen uur in de ochtend en zeven uur in de avond.[1] De sprinkhaan maakt geen geluid.
Ondersoorten
Locusta migratoria kent twee ondersoorten, waarvoor diverse synoniemen in gebruik zijn.[2][3] Aanvankelijk werden vaak solitaire en zwermvormen als verschillende soorten beschreven en benoemd.
- Locusta migratoria migratoria (Europese treksprinkhaan/Migratory Locust)[4]
- Locusta migratoria migratorioides (Afrikaanse treksprinkhaan/African Migratory Locust)[5]
Foto's
-
Larve eerste stadium (zwermvorm)
-
Larven tweede en vierde stadium (zwermvormen)
-
Larven derde stadium (zwermvormen)
-
Larve vierde stadium (zwermvorm)
-
Deel van een larvenzwerm in Kazachstan
-
Larvenzwerm in Kazachstan
-
Locusta migratoria manilensis; solitair vrouwtje
-
Locusta migratoria cinerascens; solitair vrouwtje
Referenties
- ↑ a b c Roy Kleukers & René Krekels (2004). Veldgids sprinkhanen en krekels. Uitgeverij KNNV. ISBN 90 5011 193 9.
- ↑ Locusta migratoria (Linnaeus, 1758) Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist
- ↑ species Locusta migratoria Orthoptera Species File
- ↑ Locusta migratoria Orthoptera.ch
- ↑ Zoekresultaten voor "Locusta migratoria" Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist
Bronnen
- Roy Kleukers & René Krekels - Veldgids sprinkhanen en krekels - 2004 - Uitgeverij KNNV - ISBN 9050111939
- Mark van Veen - Kenmerkengids Sprinkhanen en krekels Website