Felicisimo Ampon
| Felicisimo Ampon | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||
| Geboorteplaats | Manilla[1] | |||
| Geboortedatum | 27 oktober 1920 | |||
| Totaal prijzengeld | geen waarde | |||
| Profiel | (en) ATP-site | |||
| Enkelspel | ||||
| Winst-verliesbalans | 36–18 | |||
Grandslamresultaten | ||||
 Roland Garros
|
KF (1952, 1953) | |||
.svg){kind=small} Wimbledon
|
R32 (1949, 1950, 1953) | |||
 US Open
|
R16 (1948, 1949, 1950, 1952) | |||
| Laatst bijgewerkt op: 19 sept 2009 | ||||
| ||||
Felicisimo Ampon (27 oktober 1920 - 7 oktober 1997) was een Filipijnse tennisser. Hij wordt wel beschouwd als de beste Filipijnse tennisser uit de geschiedenis. Zijn beste resultaten in de grandslam-toernooien boekte hij eind jaren 40 en begin jaren 50. Zo bereikte hij in 1952 en 1953 de kwartfinale op Roland Garros. Ook won hij diverse gouden medailles op uiteenlopende Spelen. In 1934 won Ampon een gouden medaille op de Far Eastern Games. In 1950 won hij het enkelspel op de Pan-Amerikaanse Spelen en in 1958 won hij het dubbelspel op de Aziatische Spelen.
Ampon speelde bijna dertig jaar lang voor de Filipijnen in de Davis Cup en is Filipijns recordhouder wat betreft het aantal enkelspeloverwinningen (34) en totaal aantal overwinningen (40).
Carrière
Felicisimo Ampon was een zoon van voormalig tennisspeler Felix Ampon. Ook Felicisimo's zus was een tennisster en in haar tijd een van de beste tenissters van Azië
Ampon begon zijn carrière voortvarend toen hij in 1934, op 14-jarige leeftijd, de gouden medaille bij het mannenenkelspel op de Far Eastern Games wist te winnen. Hij deed daarna twee maal mee met het Filipijnse Amateur Tennis Kampioenschap en behaalde beide keren de play-offs. In 1936 verloor hij in de kwartfinale van de latere finalist Juanito Gavia met 3-6 4-6 3-6. In 1937 haalde hij door winst op Sam Ang en Alfredo Diy de finale waarin hij verloor van Leonardo Gavia jr. met 3-6 5-7 6-2 3-6. Datzelfde jaar behaalde hij wel succes in de Davis Cup, toen hij de enkelspeltitel veroverde. Hij is daarmee de enige Filipino die ooit een titel in de Davis Cup behaalde. De jaren daarop domineerde het Filipijnse team met Ampon in de hoofdrol, de Oostelijke Zone. Andere Filipino's die in dat team speelden waren Reymundo Deyro, Johnny Jose en Cesar Carmona.
Na de oorlog deed Ampon in 1950 mee aan de Pan-Amerikaanse Spelen in Mexico-Stad. Hij versloeg er Davis Cup legende Bill Talbert in de halve finale en tweevoudig Grand Slam finalist Tom Brown in de finale en behaalde zo de gouden medaille in het enkelspel. Deze overwinning leverde Ampon de onderscheiding "Sporter van het jaar" van de Philippines Sportswriters Association op.
In 1952 haalde Ampon de kwartfinales op Roland Garros. Daarin verloor hij nipt van de nummer 1 van de wereld, de Australiër Frank Sedgman. Het jaar daarop herhaalde hij dit resultaat. Hij won in de vierde ronde van de Amerikaan Budge Patty met 6-4 6-2 6-4, maar verloor in de kwartfinale van de uiteindelijke winnaar Ken Rosewall uit Australië met 2-6 1-6 1-6. Deze kwartfinalesplaatsen in 1952 en 1953 zijn nog steeds de beste Grans Slam resultaten van een Filipino uit de geschiedenis. In 1953 boekte Ampon succes op Wimbledon. Hij won er het Wimbledon Plate Championship. Dit was een toernooi voor spelers, die al vroeg waren uitgeschakeld in het hoofdtoernooi. Een andere Filipijns tennishoogtepunt was de geheel Filipijnse finale van het tennistoernooi van Oslo, waar Ampon het opnam tegen landgenoot en grootste Filipijnse rivaal Reymundo Deyro. Het toernooi werd gewonnen door Deyro.
In de finale van het heren enkelspel op de Aziatische Spelen van 1958 was het opnieuw Deyro die hem van de winst afhield. Samen met Deyro veroverde hij echter wel het goud in het herendubbelspel. Bovendien veroverde hij samen met zijn zus Desideria Ampon nog het brons in het gemengd dubbel.
Hij zou daarna nog zo'n tien jaar doorgaan met tennissen, voornamelijk in de Davis Cup. De laatste keer dat hij de Filipijnen vertegenwoordigde was in 1968, op 48-jarige leeftijd, waarmee hij zijn enkelspelsaldo op 34 gewonnen tegen 26 verloren partijen bracht. In het totaal won hij 40 wedstrijden en verloor hij er 35. Hij is daarmee nog steeds Filipijns recordhouder winstpartijen overall en winstpartijen in het enkelspel. Dat jaar won Ampon ook zijn laatste titel toen hij samen met Kenneth Tsui uit Hongkong de Chinese Recreational Club (CRC) Open mannendubbek titel won.
In 2000 werd Ampon gekozen als een van de beste Filipijnse sporters van het millennium.[2]
Prestatietabel grand slam, enkelspel
| Legenda | |
|---|---|
| g.t. | geen toernooi gehouden |
| l.c. | lagere categorie |
| – | niet deelgenomen |
| G | uitgeschakeld in de groepsfase |
| 1R | uitgeschakeld in de eerste ronde |
| 2R | uitgeschakeld in de tweede ronde |
| 3R | uitgeschakeld in de derde ronde |
| 4R | uitgeschakeld in de vierde ronde |
| KF | uitgeschakeld in de kwartfinale |
| HF | uitgeschakeld in de halve finale |
| F | de finale verloren |
| W | het toernooi gewonnen |
| w-v | winst/verlies-balans |
| Toernooi | 1939 | 1946 | 1948 | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1964 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Australian Open
|
– | – | – | – | – | – | – | – | – |
| Roland Garros
|
– | – | – | 4R | 4R | 4R | KF | KF | – |
| Wimbledon
|
– | – | 2R | 3R | 3R | 2R | 2R | 3R | – |
| US Open
|
2R | 3R | 4R | 4R | 4R | – | 4R | – | 1R |
Bronnen, noten en/of referenties
Bronnen
Noten
|