Frans Pietersz. de Grebber
Frans Pietersz de Grebber (Haarlem, 1573 - aldaar begraven op 6 maart 1649) was een Haarlemse schilder uit de Gouden Eeuw. Hij was in Haarlem tussen Cornelis Cornelisz. en Frans Hals de meest gewilde schilder van groepsportretten.[1]
Leven en carrière[bewerken | brontekst bewerken]
De Grebber werd geboren en stierf in Haarlem. Hij was een leerling van Jacob Savery. Volgens Van Mander was hij een goede schilder van landschappen en portretten, en ontwerper van wandtapijten.[2] Hij trouwde ca. 1599 met Hillegont van Lijnhoven, met wie hij tien kinderen kreeg: drie hiervan - Pieter, Maria en Albert - werden zelf ook schilder. Volgens Houbraken overtrof Pieter de Grebber zijn vader.[3]
De Grebber werd rond 1600 lid van de Haarlemse Sint-Lucasgilde en bleef tot aan zijn dood een belangrijke burger van Haarlem.[4] Naast zijn kinderen leerde hij het schildersvak aan Vincent Casteleyn, Peter Lely, Judith Leyster en Pieter Saenredam.[4]
Voor de Haarlemse rederijkerskamer Trouw Moet Blycken schilderde hij een blazoen naar een ontwerp van Hendrick Goltzius.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|