Fumimaro Konoe
| Fumimaro Konoe | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| 23e Minister-president van Japan | ||||
| Geboortedatum | 12 oktober 1891 | |||
| Geboorteplaats | Tokio | |||
| Politieke partij | geen (Taiséi-jokoesan-kai) | |||
| Ambtstermijn | 4 juni 1937 - 5 januari 1939 en 22 juli 1940 - 18 oktober 1941 | |||
| Voorganger | Senjūrō Hayashi en Mitsumasa Yonai | |||
| Opvolger | Kiichirō Hiranuma en Hideki Tojo | |||
| Handtekening | 
| |||
| ||||
Prins Fumimaro Konoe, ook wel geschreven als Konoye of Kono'e, (Japans: 近衛 文麿, Konoe Fumimaro) (Tokio, 12 oktober 1891 - aldaar, 16 december 1945) was een Japans staatsman in de jaren dertig en begin jaren veertig. Hij was de neef van keizer Hirohito van Japan. In april 1937 werd hij minister-president en vormde zijn eerste kabinet. In juni van dat jaar droeg hij mede de verantwoordelijkheid voor het 'Chinese incident', dat leidde tot de Japanse-Chinese oorlog. In januari 1939 trad hij af.
In juni 1940 werd hij voor de tweede maal minister-president. Eind 1940 drong hij erop aan dat de Japanse politieke partijen zich zouden ontbinden. De partijen ontbonden zich in oktober 1940 en gingen daarna op in de Taisei yokusankai (体制翼賛会, Associatie voor de steun aan de Keizerlijke Regering). In 1941 sloot hij samen met zijn minister van Buitenlandse Zaken Yosuke Matsuoka een neutraliteitsverdrag met de Sovjet-Unie. In november 1941 trad Konoe af en werd vervangen door luitenant-generaal Hideki Tojo.
Wegens zijn medeverantwoordelijkheid voor de Tweede Wereldoorlog werd Konoe medio 1945 gearresteerd. Aanvankelijk zou hij terechtstaan voor oorlogsmisdaden tijdens het Proces van Tokio, maar hij pleegde op 16 december 1945 zelfmoord.
Zijn kleinzoon Morihiro Hosokawa zou later de 50e minister-president van Japan worden.
| Voorganger: Senjūrō Hayashi |
Minister-president van Japan 1937- 1939 |
Opvolger: Kiichirō Hiranuma |
| Voorganger: Mitsumasa Yonai |
Minister-president van Japan 1940- 1941 |
Opvolger: Hideki Tojo |
