GP2-seizoen 2005

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1e GP2-seizoen (2005)
Volgende: 2006
Vorige: 2004
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Duitsland Nico Rosberg
2e plaats Vlag van Finland Heikki Kovalainen
3e plaats Vlag van Verenigde Staten Scott Speed
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Arden International
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Super Nova Racing
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het GP2-seizoen 2005 begon op Imola 23 april 2005 en eindigde op Manamah, Bahrein op 30 september 2005. Het kampioenschap werd gewonnen door de Duitser Nico Rosberg. De Fin Heikki Kovalainen werd tweede.

2005 was het eerste seizoen van de GP2 nadat het de Formule 3000 overgenomen had.

Coureurs en teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nota: Alle teams rijden in een Dallara met Renault-Mecachrome-motoren.

Team Nr. Coureur Ronde
Vlag van Verenigd Koninkrijk iSport International 1 Vlag van Verenigde Staten Scott Speed Alle
2 Vlag van Turkije Can Artam Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Hitech/Piquet Racing 3 Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr. Alle
4 Vlag van Brazilië Alexandre Sarnes Negrão Alle
Vlag van Spanje BCN Competition 5 Vlag van Venezuela Ernesto Viso Alle
6 Vlag van Japan Hiroki Yoshimoto Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Super Nova Racing 7 Vlag van Italië Giorgio Pantano Alle
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Carroll Alle
Vlag van Frankrijk ART Grand Prix 9 Vlag van Duitsland Nico Rosberg Alle
10 Vlag van Frankrijk Alexandre Prémat Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Price Racing 11 Vlag van Frankrijk Olivier Pla Alle
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ryan Sharp 1-7
Vlag van Zwitserland Giorgio Mondini 8-12
Vlag van Frankrijk DAMS 14 Vlag van Argentinië José María López Alle
15 Vlag van Maleisië Fairuz Fauzy Alle
Vlag van Italië Coloni Motorsport 16 Vlag van Oostenrijk Matthias Lauda Alle
17 Vlag van Italië Gianmaria Bruni 1-9
Vlag van Finland Toni Vilander 10-11
Vlag van Italië Ferdinando Monfardini 12
Vlag van Spanje Racing Engineering 18 Vlag van Zwitserland Neel Jani Alle
19 Vlag van Spanje Borja García Alle
Vlag van Spanje Campos Racing 20 Vlag van Argentinië Juan Cruz Álvarez Alle
21 Vlag van Spanje Sergio Hernández Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arden International 22 Vlag van Finland Heikki Kovalainen Alle
23 Vlag van Frankrijk Nicolas Lapierre Alle
Vlag van Italië Durango 24 Vlag van Monaco Clivio Piccione Alle
25 Vlag van Italië Ferdinando Monfardini 1-10
Vlag van Italië Gianmaria Bruni 11-12

Race kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Locatie Circuit Datum Winnaar Winnaar (team)
1 Vlag van Italië Imola, Italië Autodromo Enzo e Dino Ferrari 23 april Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International
2 24 april Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Carroll Super Nova International
3 Vlag van Spanje Barcelona, Spanje Circuit de Catalunya 7 mei Vlag van Italië Gianmaria Bruni Coloni Motorsport
4 8 mei Vlag van Argentinië José María López DAMS
5 Vlag van Monaco Monte Carlo, Monaco Circuit de Monaco 21 mei Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Carroll Super Nova International
6 Vlag van Duitsland Nürburg, Duitsland Nürburgring 28 mei Vlag van Monaco Clivio Piccione Durango
7 29 mei Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International
8 Vlag van Frankrijk Magny-Cours, Frankrijk Circuit de Nevers Magny-Cours 2 juli Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International
9 3 juli Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone, Verenigd Koninkrijk Silverstone 9 juli Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix
11 10 juli Vlag van Frankrijk Olivier Pla David Price Racing
12 Vlag van Duitsland Hockenheim, Duitsland Hockenheimring 23 juli Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix
13 24 juli Vlag van Frankrijk Olivier Pla David Price Racing
14 Vlag van Hongarije Boedapest, Hongarije Hungaroring 20 juli Vlag van Zwitserland Neel Jani Racing Engineering
15 31 juli Vlag van Frankrijk Alexandre Prémat ART Grand Prix
16 Vlag van Turkije Istanboel, Turkije Istanbul Park 20 augustus Vlag van Frankrijk Alexandre Prémat ART Grand Prix
17 21 augustus Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International
18 Vlag van Italië Monza, Italië Autodromo Nazionale Monza 3 september Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International
19 4 september Vlag van Zwitserland Neel Jani Racing Engineering
20 Vlag van België Spa, België Spa-Francorchamps 10 september Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr. Hitech/Piquet Racing
21 11 september Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Carroll Super Nova International
22 Vlag van Bahrein Manamah, Bahrein Bahrein International Circuit 29 september Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix
23 30 september Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix

Coureurs kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Nummer Coureur Team Punten Grand Prix Wins Poles
01 09 Vlag van Duitsland Nico Rosberg ART Grand Prix 120 23 5 5
02 22 Vlag van Finland Heikki Kovalainen Arden International 105 23 5 2
03 01 Vlag van Verenigde Staten Scott Speed iSport International 67.5 23 0 1
04 10 Vlag van Frankrijk Alexandre Prémat ART Grand Prix 67 23 2 1
05 08 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Carroll Super Nova International 53 23 3 1
06 07 Vlag van Italië Giorgio Pantano Super Nova International 49 23 0 1
07 18 Vlag van Zwitserland Neel Jani Racing Engineering 48 23 2 1
08 03 Vlag van Brazilië Nelson Piquet jr. Hitech/Piquet Racing 46 22 1 0
09 14 Vlag van Argentinië José María López DAMS 36 23 1 0
10 17/25 Vlag van Italië Gianmaria Bruni Coloni Motorsport, Durango 35 21 1 2
11 23 Vlag van Frankrijk Nicolas Lapierre Arden International 21 22 0 1
12 05 Vlag van Venezuela Ernesto Viso BCN Competition 21 22 0 1
13 11 Vlag van Frankrijk Olivier Pla David Price Racing 20 23 2 2
14 19 Vlag van Spanje Borja García Racing Engineering 17.5 22 0 0
15 24 Vlag van Monaco Clivio Piccione Durango 14 23 1 1
16 06 Vlag van Japan Hiroki Yoshimoto BCN Competition 14 21 0 1
17 25/17 Vlag van Italië Ferdinando Monfardini Durango, Coloni Motorsport 5 20 0 1
18 20 Vlag van Argentinië Juan Cruz Álvarez Campos GrandPrix 4.5 23 0 0
19 04 Vlag van Brazilië Alexandre Negrão Hitech/Piquet Racing 4 23 0 2
20 21 Vlag van Spanje Sergio Hernández Campos GrandPrix 3 23 0 0
21 16 Vlag van Oostenrijk Matthias Lauda Coloni Motorsport 3 23 0 0
22 02 Vlag van Turkije Can Artam iSport International 2 23 0 0
23 12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ryan Sharp David Price Racing 2 13 0 0
24 15 Vlag van Maleisië Fairuz Fauzy DAMS 0 23 0 0
25 17 Vlag van Finland Toni Vilander Coloni Motorsport 0 4 0 0
26 12 Vlag van Zwitserland Giorgio Mondini David Price Racing 0 10 0 0

Team kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Team Coureurs Punten Wins Poles
01 Vlag van Frankrijk ART Grand Prix Nico Rosberg, Alexandre Prémat 187 7 6
02 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arden International Heikki Kovalainen, Nicolas Lapierre 126 5 3
03 Vlag van Verenigd Koninkrijk Super Nova International Giorgio Pantano, Adam Carroll 102 3 2
04 Vlag van Verenigd Koninkrijk iSport International Scott Speed, Can Artam 69.5 0 1
05 Vlag van Spanje Racing Engineering Borja García, Neel Jani 65.5 2 1
06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Hitech/Piquet Racing Nelson Piquet jr., Alexandre Negrão 50 1 2
07 Vlag van Frankrijk DAMS José María López, Fairuz Fauzy 36 1 0
08 Vlag van Italië Coloni Motorsport Gianmaria Bruni, Matthias Lauda, Toni Vilander, Ferdinando Monfardini 36 1 1
09 Vlag van Spanje BCN Competition Ernesto Viso, Hiroki Yoshimoto 35 0 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Price Racing Olivier Pla, Ryan Sharp, Giorgio Mondini 22 2 2
11 Vlag van Italië Durango Clivio Piccione, Ferdinando Monfardini, Gianmaria Bruni 19 1 3
12 Vlag van Spanje Campos GrandPrix Sergio Hernández, Juan Cruz Álvarez 7.5 0 0

Nota: De sprint-race in België werd voortijdig stilgelegd en er werden halve punten uitgereikt.