GP3-seizoen 2010

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1e GP3-seizoen (2010)
Volgende: 2011
Vorige: geen
Algemene informatie
Races 16
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez
2e plaats Vlag van Canada Robert Wickens
3e plaats Vlag van Zwitserland Nico Müller
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
2e plaats Vlag van Ierland Status Grand Prix
3e plaats Vlag van Zwitserland Jenzer Motorsport
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Het GP3-seizoen 2010 is het eerste GP3 seizoen. Het support de GP2-klasse in bijna alle races, behalve die op het Circuit de Monaco en het Yas Marina Circuit. Het seizoen bestaat uit 16 races, verdeeld over 8 circuits.

De Mexicaan Esteban Gutiérrez werd de eerste GP3-kampioen en de Canadees Robert Wickens werd tweede. Het team van Gutiérrez, ART Grand Prix, won de constructeurstitel, gevolgd door Status Grand Prix.

Teams en coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Team Nr. Coureur Ronde
Vlag van Frankrijk ART Grand Prix 1 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Alle
2 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Alle
3 Vlag van Brazilië Pedro Enrique Alle
Vlag van Ierland Status Grand Prix 4 Vlag van Canada Robert Wickens Alle
5 Vlag van Rusland Ivan Lukashevich Alle
6 Vlag van Canada Daniel Morad Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Manor Racing 7 Vlag van Verenigd Koninkrijk James Jakes 1-5, 8
Vlag van Frankrijk Adrien Tambay 6-7
8 Vlag van Indonesië Rio Haryanto Alle
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adrian Quaife-Hobbs Alle
Vlag van Duitsland RSC Mücke Motorsport 10 Vlag van Nederland Nigel Melker Alle
11 Vlag van Nederland Renger van der Zande Alle
12 Vlag van Duitsland Tobias Hegewald Alle
Vlag van Verenigd Koninkrijk Carlin 14 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Alle
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dean Smith Alle
16 Vlag van Brazilië Lucas Foresti 1, 3-5, 8
Vlag van Rusland Michail Aljosjin 2
Vlag van Portugal António Félix da Costa 6-7
Vlag van Spanje Team Addax 17 Vlag van Brazilië Felipe Guimarães Alle
18 Vlag van Mexico Pablo Sánchez López Alle
19 Vlag van Italië Mirko Bortolotti Alle
Vlag van Australië MW Arden 20 Vlag van Denemarken Michael Christensen Alle
21 Vlag van Spanje Miquel Monrás Alle
22 Vlag van Brazilië Leonardo Cordeiro Alle
Vlag van Zwitserland Jenzer Motorsport 23 Vlag van Noorwegen Pål Varhaug Alle
24 Vlag van Zwitserland Simon Trummer 1-5, 7-8
Vlag van Spanje Marco Barba 6
25 Vlag van Zwitserland Nico Müller Alle
Vlag van Frankrijk Tech 1 Racing 26 Vlag van Roemenië Doru Sechelariu Alle
27 Vlag van Spanje Daniel Juncadella 1
Vlag van Monaco Stefano Coletti 2-8
28 Vlag van Frankrijk Jean-Eric Vergne 1, 3
Vlag van Frankrijk Jim Pla 2
Vlag van Spanje Daniel Juncadella 4-5, 7-8
Vlag van Verenigd Koninkrijk ATECH CRS GP 29 Vlag van Italië Patrick Reiterer 1-2
Vlag van Spanje Roberto Merhi 3-8
30 Vlag van Verenigd Koninkrijk Oliver Oakes Alle
31 Vlag van Italië Vittorio Ghirelli Alle

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Circuit Land Datum
1 R1 Circuit de Catalunya Vlag van Spanje Spanje 8 mei
R2 9 mei
2 R1 Istanbul Park Vlag van Turkije Turkije 29 mei
R2 30 mei
3 R1 Valencia Street Circuit Vlag van Spanje Spanje 26 juni
R2 27 juni
4 R1 Silverstone Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 10 juli
R2 11 juli
5 R1 Hockenheimring Vlag van Duitsland Duitsland 24 juli
R2 25 juli
6 R1 Hungaroring Vlag van Hongarije Hongarije 31 juli
R2 1 augustus
7 R1 Spa-Francorchamps Vlag van België België 29 augustus
R2 30 augustus
8 R1 Autodromo Nazionale Monza Vlag van Italië Italië 11 september
R2 12 september

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde Circuit Pole Position Snelste ronde Winnend coureur Winnend team
1 R1 Vlag van Spanje Circuit de Catalunya Vlag van Nederland Nigel Melker Vlag van Spanje Miquel Monrás Vlag van Noorwegen Pål Varhaug Vlag van Zwitserland Jenzer Motorsport
R2 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
2 R1 Vlag van Turkije Istanbul Park Vlag van Nederland Nigel Melker Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
R2 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Indonesië Rio Haryanto Vlag van Verenigd Koninkrijk Manor Racing
3 R1 Vlag van Spanje Valencia Street Circuit Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
R2 Vlag van Spanje Roberto Merhi Vlag van Zwitserland Nico Müller Vlag van Zwitserland Jenzer Motorsport
4 R1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Silverstone Circuit Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
R2 Vlag van Canada Daniel Morad Vlag van Canada Daniel Morad Vlag van Ierland Status Grand Prix
5 R1 Vlag van Duitsland Hockenheimring Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Ierland Status Grand Prix
R2 Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
6 R1 Vlag van Hongarije Hungaroring Vlag van Zwitserland Nico Müller Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Zwitserland Nico Müller Vlag van Zwitserland Jenzer Motorsport
R2 Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
7 R1 Vlag van België Circuit de Spa-Francorchamps Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Zwitserland Nico Müller Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Ierland Status Grand Prix
R2 Vlag van Zwitserland Nico Müller Vlag van Frankrijk Adrien Tambay Vlag van Verenigd Koninkrijk Manor Racing
8 R1 Vlag van Italië Autodromo Nazionale Monza Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Mexico Esteban Gutiérrez Vlag van Frankrijk ART Grand Prix
R2 Vlag van Brazilië Leonardo Cordeiro Vlag van Canada Robert Wickens Vlag van Ierland Status Grand Prix