Gebruiker:Caribiana/Kladblok/Kabinet-Pourier

Kabinet-Pourier I
Kabinet in Nederlandse Antillen
Premier	Miguel Pourier
Partij(en)	PAR, MAN, PDB, SPA, WIPM
Start	30 juli 1979
Eind	16 november 1979
Voorganger	Kabinet-Rozendal
Opvolger	Kabinet-Martina I
Staatshoofd	Juliana der Nederlanden
Portaal	Politiek ; Cariben

Het kabinet-Pourier I was van 30 juli 1979 tot 16 november 1979 het tiende kabinet van de Nederlandse Antillen.

Onder leiding van de informateur en formateur, Miguel Pourier van de PAR, werd een regeerakkoord gesloten tussen de partijen PAR, MAN, SPA, PDB, DP Sint Eustatius en WIPM.^[2] Pourier werd premier voor de tweede keer. Eind 1997 stapte de PDB uit de coalitie; het kabinet hield stand daar het nog op een meerderheid kon rekenen in de Staten van de Nederlandse Antillen.

Samenstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Het kabinet bestond uit zeven ministers en drie staatssecretarissen.^[1] Door de nieuwe partij PAR werden vijf ministers en een staatssecretaris geleverd en door de MAN een minister. De eilanden Sint Maarten en Bonaire leverden elk een minister, terwijl de kleine Bovenwindse eilanden, Saba en Sint Eustatius, elk een staatssecretaris leverden. De gevolmachtigd minister was afkomstig van de PAR.

Ministers / Ministerie	Ambtsbekleders	Partij	Termijn
Minister-President en tevens Minister van Algemene Zaken	Miguel Pourier	PAR	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Minister van Financiën	Etienne Ys	PAR	31 maart 1994 - 14 juli 1995
Minister van Financiën	Harold Henriquez	PAR	17 juli 1995 - 15 juni 1998
Minister van Justitie	Pedro Atacho	PAR	31 maart 1994 - 24 maart 1998
Minister van Justitie	Mike Willem	PAR	24 maart 1998 - 15 juni 1998
Minister van Onderwijs, Cultuur en Sport	Martha Dijkhoff	PAR	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Minister van Ontwikkelingssamenwerking en Vrouwenzaken	Edith Strauss-Marsera	PDB	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Minister van Arbeid en Sociale Zaken	Jeffrey Corion	partijloos	31 maart 1994 - 16 juli 1996
Minister van Arbeid en Sociale Zaken	Mike Willem	PAR	16 juli 1996 - 15 juni 1998
Minister van Verkeer en Vervoer en Economische Zaken, tevens vice-premier	Leo Chance	SPA	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Minister van Volksgezondheid en Milieuzaken	Stanley Inderson	MAN	31 maart 1994 - augustus 1996
Minister van Volksgezondheid en Milieuzaken	Beatriz Doran-Scoop	MAN	augustus 1996 - 15 juni 1998
Staatssecretarissen/Ministerie/Portefeuille	Ambtsbekleders	Partij	Termijn
Staatssecretaris van Algemene Zaken belast met personeelszaken	Harold Arends	PAR	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Staatssecretaris van Algemene Zaken belast met Constitutionele Zaken	Nora Sneek	DP	31 maart 1994 - 2 januari 1997
	Ralph Berkel	DP	2 januari 1997 - 15 juni 1998
Staatssecretaris van Economische Integratie	Daniel Hassell	WIPM	31 maart 1994 - 15 juni 1998
Gevolmachtigd minister	Ambtsbekleders	Partij	Termijn
Gevolmachtigd minister in Den Haag	Carel de Haseth	PAR	1 mei 1994 - 1 juli 1998

Bronnen, referenties en voetnoten

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Second Pourier cabinet op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ ^a ^b Lynch, Edgar H. & Lynch, Julian C. (1999). Know Your Political History. House of Nehesi Publ., Philipsburg, Sint Maarten, 28-30, 151. ISBN 0913441325.
↑ Formatie kabinet Pourier afgerond. Amigoe (29 maart 1994). Geraadpleegd op 13 februari 2022.

[[Categorie:Nederlands-Antilliaans kabinet|Pourier III]] |}

Staatssecretarissen[bewerken | brontekst bewerken]

Het ambt van staatssecretaris werd in 1991 ingevoerd op de Nederlandse Antillen. De staatssecretaris treedt extern op als minister, doch is intern ondergeschikt aan de minister. Net als de gevolmachtigde minister maakt de staatssecretaris geen deel uit van de Ministerraad.^[1]

Na fin di 1997 Demokrat, despues di e anunsio ku ta bini un otro buèlta di saneamentu, a bandoná koalishon. Mirando ku e gabinete tabatin sosten di dos terser parti, salida di Demokrat no tabatin konsekuensia pa GabinetePourier.

Het kabinet-de Jongh-Elhage II was van 26 maart 2010 tot 10 oktober 2010 het 27ste en laatste kabinet van de Nederlandse Antillen, voordat zij als land werd opgeheven. Onder leiding van Pedro Atacho, informateur en formateur, werd tussen de partijen PAR, PNP, NA, UPB, DP Sint Eustatius en WIPM een regeerakkoord gesloten, het zgn. Philipsburg Akkoord 2010.[1] Emily de Jongh-Elhage van de PAR wordt premier voor de tweede keer.

Informateur: ?? - coalitie PAR-MAN-PDB-WIPM-SPA

Miguel Pourier (PAR) - minister-president
Etienne Ys (PAR) - minister van Financiën (1994-1995)
Harold Henriquez - minister van Financiën (1995)
Pedro Atacho (PAR) - minister van Justitie
Martha Dijfhoff (PAR) (van der Kroef) - minister van Onderwijs (volgt ook Strauss op in december 1997)
Simona (Edith) Strauss-Marsera (niet partijgebonden - PDB?) - minister van Ontwikkelingssamenwerking, Vrouwen en humanitaire zaken??
Leo Chance - minister van verkeer en vervoer (mei 1994)
Jeffrey Corion - minister van sociale zaken en Arbeid (diplomaat en enige vakminister in dit kabinet)
Stanley Inderson - minister van volksgezondheid
Beatriz Doran-Scoop - minister van volksgezondheid
Carel de Haseth (PAR) - gevolmachtigd minister (mei 1994-juli 1998)
Nora Sneek DP St Eustatius - staatssecretaris voor Constitutionele zaken
Ralph Berkel v.a. 2 januari 1997
Harold Arends (PAR) - staatssecretaris PersoneelsZaken
Daniel Hassell (Saba) - staatssecretaris economische en caribische zaken

--

Kabinet-Romer[bewerken | brontekst bewerken]

E tres partidonan di Kòrsou ku a hiba oposishon kontra Pourier, a forma un koalishon nobo, komplementá ku e partidonan mas grandi di e islanan chikitu. Suzy Camelia- Römer, lider di PNP, a bira minister presidènt di un gabinete sentro-iskierda ku tabata dispuesto pa reformá, pero mas pokopoko ku bou di gabinete Pourier. A reproch’é ku, ku su aserkamentu drástiko e último añanan, e tabata baila muchu riba tono di Hulanda. Demokrat di Bonaire a partisipá den e gabinete ku Toon Abraham komo minister. Den un aña di tempu e gabinete a kai pa motibu ku e partidonan iskierdista di Kòrsou no tabata ke karga responsabilidat pa mas ekonomisashon.

Een parlementair onderzoeksrapport over de staat van het gevangeniswezen leidde alsnog tot het zijn aftreden op 24 maart 1998.^[2]^[3] Hij werd opgevolgd door partijgenoot Mike Willem, die tevens minister van Arbeid en Sociale Zaken was.

↑ Wetsontwerp benoeming staatssecretaris bij Staten. Amigoe (8 december 1990). Geraadpleegd op 15 maart 2021.
↑ "Justitieminister Antillen weg om Koraal Specht", Reformatorisch Dagblad, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.
↑ "Minister weg om Koraalspecht op Antillen", De Volkskrant, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.

[Lynch-1] Lynch, Edgar H. & Lynch, Julian C. (1999). Know Your Political History. House of Nehesi Publ., Philipsburg, Sint Maarten, 28-30, 151. ISBN 0913441325.

[2] Formatie kabinet Pourier afgerond. Amigoe (29 maart 1994). Geraadpleegd op 13 februari 2022.

[3] Wetsontwerp benoeming staatssecretaris bij Staten. Amigoe (8 december 1990). Geraadpleegd op 15 maart 2021.

[4] "Justitieminister Antillen weg om Koraal Specht", Reformatorisch Dagblad, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.

[5] "Minister weg om Koraalspecht op Antillen", De Volkskrant, 25 maart 1998. Geraadpleegd op 15 maart 2021.

[1]

[2]

[1]

[2]

[3]