Gebruiker:Karel Anthonissen/nee-lijstje
In onze overbevolkte en hoogtechnologische wereld zijn veel wetten, reglementen en belastingen onvermijdelijk. Maar het kan ook te veel worden; de overhedi kan ook te veel ambitie hebben. Er ontstaat een politiek nee-gevoel bij de mensen, dat ook tot uiting kwam in het nee bij het referendum over het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet voor Europa.
Dit hieronder is mijn persoonlijk nee-lijstje van instellingen die mijns inziens intussen overbodig geworden zijn. Sommige zijn trouwens al afgeschaft. Voor andere kan het misschien nog eeuwen duren maar het hoeft ook allemaal niet in één keer en u hoeft het ook niet met alle punten eens te zijn. Maar wie had in 1990 durven denken dat drie jaar later de legerdienst zou afgeschaft zijn? De meeste punten gaan over België, maar ik durf ook wel eens aan de Nederlandse politiek te denken. De overheden moeten zich zeker ook wat minder met de meningsvorming van de mensen gaan bemoeien. Zou de nieuwe Antwerpse nee-partij, die nee wil gaan stemmen op alles wat voorgesteld wordt, ook op alle punten van dit nee-lijstje nee zeggen?
De provinciale fietsplaten werden in België afgeschaft in de jaren 80.
De afschaffing van de legerdienst in 1993 was in België de grootste dadelijk voelbare "belastingvermindering" in de geschiedenis van het land. De gedwongen legerdienst was ingevoerd in de Franse tijd en nooit meer afgeschaft.
Nederland en Vlaanderen hebben hun belasting op het bezit van radio- en televisietoestellen inmiddels afgeschaft. De afschaffing was in België voor het eerst voorgesteld door een Agalev-congres.
- De verplichte publicaties op papier voor vennootschappen
Vennootschappen zijn wettelijk verplicht allerlei akten en de agenda van hun vergaderingen publiceren. Deze regel kan vervangen worden door bekendmakingen via internet.
- Het verplicht dragen van de identiteitskaart
De verplichting altijd en overal zijn papieren bij zich te hebben is in België ingevoerd onder de Duitse bezetting in de eerste wereldoorlog en nooit meer afgeschaft. Het bestaan van de papieren is een aanvaardbare zaak, niet het feit dat het strafbaar is ze niet bij zich te dragen.
De meeste mensen voelen zich om historische redenen verbonden met hun provincie. Die kunnen niet afgeschaft worden maar niemand ligt nog wakker van de provincieraden of provinciale staten en van de gouverneur of de commissaris van de Koningin.
- De verplichte jaarlijkse technische controle voor auto's
Het is belangrijk dat personenwagens en vrachtwagens voldoen aan technische normen van veiligheid. Maar het is niet nodig dit te koppelen aan een verplichte jaarlijkse inspectie. De verplichte inspectie kan behouden blijven na een ongeval of na de vaststelling door de politie van een onregelmatigheid (bijvoorbeeld slechte remmen of kapotte lichten). Als overgang kan de verplichte inspectie bijvoorbeeld driejaarlijks worden in plaats van jaarlijks.
- Een hele reeks voorafgaande bouwvergunningen
De ruimtelijke ordening bepaalt tegenwoordig nauwkeurig waar en hoe er mag gebouwd worden en waar niet. Het is belangrijk deze regels te handhaven maar de verplichte voorafgaande vergunning is vaak een overbodige last, zeker bij verbouwingen.
De openbare televisie is een goede zaak geweest. De wereld is veranderd en er zijn intussen meer dan genoeg informatiekanalen.
- De erkenning en subsidiëring van de erediensten
De Belgische overheid staat voor de keuze: alle opinies gelijk subsidiëren in plaats van alleen de katholieke eredienst) of geen enkele meer. Dit laatste is de betere keuze. Iets anders is uiteraard het in stand houden van historische gebouwen, daaronder kerken, abdijen en kathedralen; daar moet de belastingbetaler blijven bijdragen.
- De leerplicht, en zeker de schoolplicht tot 18 jaar
De uitbreiding van de leerplicht van 16 tot 18 jaar blijkt geen succes te zijn. Jongeren kunnen vanaf 16 kiezen voor een ander bestaan dan de school. Misschien keert de behoefte om te leren later terug en dat moet zeker aangemoedigd worden, bijvoorbeeld door leerkansen in het beroepsleven.
- De opkomstplicht bij verkiezingen
België is nog een van de weinige landen met opkomstplicht bij verkiezingen. Het is een voorbijgestreefde vorm van bevoogding.
- De verplichte brandverzekering
Verplichte verzekeringen, met name voor eigen schade, zijn nieuwe vormen van "belastingen" voor een overheid die pretendeert de belastingen te verlagen. De verplichte autoverzekering voor schade aan derden is uiteraard onvermijdelijk.
- De officiële taalregeling in de faciliteitengemeenten
Taalfaciliteiten veroorzaken bijkomende administratieve rompslomp in een aantal gemeenten. Het afschaffen van de officiële faciliteiten betekent geenszins dat anderstalige vreemdelingen wandelen gestuurd worden. Men kan als vervanging invoeren dat overal in het land de overheden en de rechtbanken normaal documenten in een andere landstaal aanvaarden zonder dat die vertaald hoeven te worden. De algemene regeling voor de taalgebieden lijkt mij wel in orde te zijn: het maakt de zaken eenvoudiger dan een veralgemeende veeltaligheid.
Het CGKR blijkt een soort parket geworden te zijn dat een vervolgingsbeleid voert met een partijpolitieke inspiratie. In de mate dat discriminatie en racisme strafbare feiten zijn, kunnen deze, zoals alle andere misdrijven, vervolgd worden door de parketten.
Het IACSSO lijdt een eerder sluimerend bestaan, maar indien het zou functioneren, dreigt het ook een soort schaduwparket te zijn, zoals het CGKR.
- Het koningshuis
Er kan zich in de toekomst in België een situatie voordoen waarbij er een meerderheid is om geen nieuwe koning of regent aan te stellen, maar geen bijzondere 2/3-meerderheid om de grondwet te wijzigen. België wordt dan een koninkrijk zonder koning. Toen Boudewijn de abortuswet niet wenste af te kondigen, is gebleken dat de regering zelf dat aspect van de uitvoerende macht er wel kan bij nemen.
- Het tweekamerstelsel
Met de vijf regionale parlementen erbij heeft België nu een zevenkamerstelsel. Eén federale kamer volstaat dan wel en dat betekent de samenvoeging of de afschaffing van één van beide. Persoonlijk zou ik het leuk vinden mocht deze Belgische eerste kamer samen met de Nederlandse eerste kamer opnieuw de Staten-Generaal van de Nederlanden gaan vormen, al was het grotendeels symbolisch.