Naar inhoud springen

Gebruiker:Lottebelice/Eustace Miles

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Eustace Miles
Lottebelice/Eustace Miles
Algemene informatie
Geboren 22 september 1868
Hampstead
Overleden 20 december 1948
Londen

Eustace Hamilton Miles (22 september 1868 – 20 december 1948) was een Britse Real Tennis-speler. Hij was ook restaurateur en dieetgoeroe. [1]

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Miles werd geboren in Hampstead en volgde zijn opleiding aan Eastbourne College, Marlborough College en King's College, Cambridge. [2]

In 1906 trouwde Miles met Harriet Killick (bijgenaamd Hallie). [3] In 1908 won hij de Olympische zilveren medaille op 39-jarige leeftijd. Miles werd onder meer in 1900 de eerste niet-Amerikaanse winnaar van het Amerikaanse kampioenschap. Hij verloor de finale van Jay Gould II. Miles coachte eerder de veel jongere Gould tijdens zijn verblijf in Amerika in het begin van de 20e eeuw. [4]

Miles schreef boeken over diverse onderwerpen, waaronder gezondheid (bijv. Fitness for Play and Work, 1912), atletiek (An Alphabet of Athletics), dieet (The Failures of Vegetarianism, 1902), geschiedenis (A History of Rome up to 500 AD, with Essays, Maps and Aids to Memory, 1901) en de klassieken (Comparative Syntax of Greek and Latin).[5]

Gezondheid en voeding[bewerken | brontekst bewerken]

Miles promootte en experimenteerde met verschillende rage-diëten, en schreef veel boeken over diëten en vegetarisme. [6] Hij richtte zich oorspronkelijk een urinezuurvrij dieet, maar vond het te beperkend. Later bekritiseerde hij dit dieet in het boek The Uric Acid Fetish (1915). Miles experimenteerde ook met Edward H. Deweys No Breakfast Plan, maar stapte over naar zijn eigen No Lunch Plan. [7]

Miles werd vegetariër, maar vond ook dat vegetarisme verkeerde kanten had. Hij schreef hierover in The Failures of Vegetarianism. Zijn dieet legde de nadruk op graan, peulvruchten en vleesvervangers, dat hij "eenvoudiger voedsel" noemde. Hij publiceerde een maandblad, Healthward Ho! en was de eigenaar van een vegetarisch restaurant in Chandos Street, Charing Cross. [7] Zijn restaurant wordt kort genoemd in Howards End (1910) van E.M. Forster.

Hij bezat ook reformwinkels in Londen en twee andere restaurants, in Carshalton en Chelsea. [8] Hoewel hij zijn bedrijf uitbreidde en zijn restaurant floreerde tijdens de Eerste Wereldoorlog, nam de belangstelling voor zijn dieetideeën af. Miles ging later failliet en verkocht zijn eigendommen. Toen hij stierf, liet hij slechts £175 achter. [6]

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Eustace Miles. Olympedia. Geraadpleegd op 30 March 2021.
  2. Miles, Eustace Hamilton (FML887EH). Geraadpleegd op 2022-19-04.
  3. (en) Isobel Charman (2014). The Great War: The People's Story. ISBN 9781847947253.
  4. Biography - Eustace Hamilton MILES. Olympics.com. Geraadpleegd op 19 april 2022.
  5. Books by Eustace Miles. Goodreads. Geraadpleegd op 19 april 2022.
  6. a b West Hampstead’s tennis world champion (and food fanatic). West Hampstead Life.
  7. a b (en) James C. Whorton. Crusaders for Fitness: The History of American Health Reformers. ISBN 9780691641898.
  8. "Even Edwardians suffered from healthy living". The Telegraph.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]