Georg Hamel
Georg Karl Wilhelm Hamel (Düren, 12 september 1877 - Landshut, 4 oktober 1954) was een Duitse wiskundige met belangstelling voor mechanica, de grondslagen van de wiskunde en functietheorie.
Hamel is geboren in Düren in de Rijnprovincie. Hij studeerde aan de Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule in Aken, de Humboldtuniversiteit te Berlijn, de Georg-August-Universität Göttingen in Göttingen, waar hij in 1901 bij David Hilbert promoveerde. Hij habiliteerde in 1903 aan het Karlsruher Institut für Technologie in Karlsruhe. In 1905 werd hij docent aan de Technische Universiteit Brno, in 1912 in Aken, en in 1919 aan de Technische Universiteit Berlijn. In 1927 bestudeerde Hamel de cryptografie. Hij werd in 1938 lid van de Pruisische Academie van Wetenschappen en in 1953 van de Beierse Academie van Wetenschappen. Hamel overleed in Landshut, Beieren.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
