Gerard Rutten
.jpg)
Gerard M. Rutten (Den Haag, 19 juli 1902 - 28 juni 1982) was een Nederlandse filmregisseur.
Hij was een zoon van de in Den Haag werkzame architect Cornelis Rutten, onder meer de ontwerper van woonhotel Huize Boschzicht. Begin jaren twintig werkte Gerard Rutten als ontwerper van decors en grafiek, maar raakte op dat werk uitgekeken. Eind jaren 20 vertrok hij naar Berlijn om het vak van filmmaker te leren aan de UFA-academie. Terug in Nederland richtte hij zich op zijn eerste film. Rutten was op dat moment een van de weinige regisseurs in Nederland, omdat in die periode vaak een beroep werd gedaan op buitenlandse regisseurs. Zijn eerste films sloegen niet aan bij het publiek, alleen zijn derde film, Dood water, kreeg enige waardering. Rutten voelde zich niet serieus genomen en keerde terug naar Berlijn.
In Duitsland kreeg hij te maken met de opkomst van het nazisme en na enige tijd keerde hij terug naar Nederland. Tussen 1939 en 1942 maakte hij wat korte films, maar vertrok vanwege de oorlog naar Engeland.
Oorlogsjaren
Na een reis van negen maanden arriveerde Rutten op 12 mei 1942 op vliegveld Whitchurch bij Bristol[1]. Daar werd hij opgehaald door twee heren in regenjas, die hem in de trein begeleiden naar Londen. Daar werd hij in de Patriotic School verhoord door de Britse MI5 en de Nederlandse Inlichtingendienst. Daarna werd hij door koningin Wilhelmina ontvangen. Ze boog zelfs voor hem[2].Tijdens zijn verblijf in Londen was Rutten officier voor Algemene Diensten en lid van de Staf van Prins Bernhard.
Na de oorlog
Na de oorlog wilde hij zich weer richten op de bioscoopfilm, maar het zou tot 1953 duren voordat hij Sterren stralen overal maakte - waarin zijn zoon Edwin Rutten debuteerde - gevolgd door Het wonderlijke leven van Willem Parel. Het waren films die niet helemaal naar zijn zin waren, maar hij maakte ze onder Joop Geesink met de verwachting in de toekomst een film te kunnen maken die hem beter zinde.
Rutten had een liefde voor de Zuiderzee-film en hoopte er nog eens een film over te maken. Hij overleed in 1982 zonder zijn wens te hebben vervuld.
Gerard Rutten was getrouwd met Elly Broekman. Hij publiceerde in 1976 zijn verhaal 'Mijn papieren Camera' over de opkomst van de Nederlandse filmindustrie en over zijn Engelandvaart.
Films
- 1931 - Finale
- 1932 - Terra Nova
- 1934 - Dood water
- 1936 - Rubber
- 1937 - De Hongertocht (onvoltooid)
- 1937 - Lahar (onvoltooid)
- 1940 - Rembrandt
- 1943 - Ik fluit in de hoop dat je zult komen
- 1953 - Sterren stralen overal
- 1955 - Het wonderlijke leven van Willem Parel
- 1957 - De Vliegende Hollander
- 1963 - Wederzijds
Externe link
- (en)
Gerard Rutten in de Internet Movie Database
- ↑ Aankomst in Bristol
- ↑ De koningin boog voor Rutten pag.243