Getijdenmolen
Een getijdenmolen is een watermolen die wordt aangedreven door het tij. Bij vloed wordt een bassin gevuld en bij eb geleegd. Wanneer het water uit het bassin vloeit, stroomt het langs de molen en zet daarbij het waterrad in beweging. Deze molens werden voornamelijk langs de kust gebouwd. Zij werden voor verschillende doeleinden gebruikt, bijvoorbeeld het malen van graan. Tegenwoordig wordt het concept van de getijdenmolen ook gebruikt om elektriciteit op te wekken. Men spreekt dan van een getijdencentrale.
Getijdenmolens in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
In de provincie Zeeland zijn nog verschillende resten van dit type molen te vinden:
- 't Soepuus in Goes
- de Getijdenmolen Middelburg in Middelburg. In Middelburg resteert het pand en is in het voormalig bassin een park aangelegd met de naam Molenwater.
- In Sas van Gent bevinden er zich nog resten van een getijdenmolen.
Ook in de provincie Noord-Brabant is in Bergen op Zoom nog een getijdenmolen aanwezig. "In 1492 begint men met het maken van plannen voor de bouw van een nieuwe watermolen. Hiervoor wordt Antoon I Keldermans ingeschakeld die tevens bouwmeester is van het Markiezenhof. Pas in 1499 wordt met de bouw begonnen. Het werk omvat de bouw van de watermolen, het graven van de houwer of vankput, de bouw van twee bruggen en het omwallen van de houwer. De houwer was nodig om bij vloed het water op te vangen en bij eb uit te laten stromen, zodat de molen steeds in bedrijf kon zijn." Deze getijdenmolen wordt momenteel gerestaureerd.
Getijdenmolens in België[bewerken | brontekst bewerken]
Reeds in de 1552 bestond in Antwerpen een getijdenmolen aan de in de 19de eeuw overdekte Sint-Jansvliet, de Sint-Jansmolen, waarmee graan werd gemalen.
In Rupelmonde staat nog een complete en maalvaardige getijdenmolen, namelijk de Spaanse molen, op de Schelde. Deze watermolen is volledig gerestaureerd en is nog regelmatig in werking.
| Bronnen, noten en/of referenties |
