Giuliano da Empoli

Giuliano da Empoli
	Giuliano da Empoli tijdens de Cortina Incontri-conferentie in 2005
Algemene informatie
Volledige naam	Giuliano da Empoli
Geboren	27 augustus 1973
Geboorteplaats	Neuilly-sur-Seine
Werk
Bekende werken	Le Mage du Kremlin (De Kremlinfluisteraar)
Onderscheidingen	Grand Prix du roman de l'Académie française
Portaal	Literatuur ; Literatuur

Giuliano da Empoli (Neuilly-sur-Seine, 27 augustus 1973) is een politieke essayist, journalist en romanschrijver. Hij is geboren in Frankrijk en bezit de Italiaanse en de Zwitserse nationaliteit. Hij is de oprichter en voorzitter van Volta, een denktank gevestigd in Milaan. In 2022 verscheen zijn debuutroman Le mage du Kremlin (De Kremlinfluisteraar), waarvoor hij de Grand Prix du roman de l'Académie française 2022 ontving.^[1]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Giuliano da Empoli groeide op in verschillende Europese landen. Hij studeerde rechten aan de Universiteit Sapienza Rome en behaalde een master in politieke wetenschappen aan het Sciences Po in Parijs.

Empoli is lid van de Partito Democratico, de Democratische Partij (Italië). Hij was plaatsvervangend burgemeester voor cultuur in Florence en senior adviseur van de voormalige Italiaanse premier Matteo Renzi. Tot zijn nevenfuncties behoorden het lidmaatschap van de raad van bestuur van de Biënnale van Venetië en het voorzitterschap van de Italiaanse bibliotheek Cabinet Vieusseux in Florence.

Van 2006 tot 2008 was hij senior adviseur van de Italiaanse vice-premier en minister van Cultuur, Francesco Rutelli, en richtte hij de eerste Italiaanse Design Council op in Milaan. Vanaf 2014 is hij lid van de Fondazione Italia-USA. In 2016 richtte hij de denktank Volta op.^[2]

Hij was gastspreker op tal van conferenties over de hele wereld (waaronder ESPM in Sao Paulo, Finance Foundation in Genève, Foundation Ricard in Parijs en Club Baur au Lac in Zürich) en hij is lid van The Travellers Club in Parijs.

Sinds 1996 levert Da Empoli regelmatig bijdragen en columns voor toonaangevende gedrukte Italiaanse media, waaronder Corriere della Sera, La Repubblica, Il Sole 24 Ore en Il Riformista.

Hij presenteerde een wekelijkse talkshow op de belangrijkste financiële nieuwsradio van Italië, Radio 24 (gelieerd aan Il Sole 24 Ore). Als auteur en commentator trad hij regelmatig op voor alle belangrijke Italiaanse tv-zenders.

Auteur[bewerken | brontekst bewerken]

Op tweeëntwintigjarige leeftijd publiceerde hij zijn eerste boek Un grande futuro dietro di noi, over de problemen waarmee de Italiaanse jeugd te maken had rond 1996. Het boek bracht een nationaal debat op gang bracht en de krant La Stampa benoemde hem tot Man van het jaar 1996.

Sindsdien heeft hij vele andere essays en boeken gepubliceerd over sociale mobiliteit en verandering en over de impact van de nieuwe economie en de effecten daarvan op de politiek.

Zijn boek over nationaal-populistische spindoctors, Les ingénieurs du chaos (2019), is gepubliceerd in twaalf talen, waaronder Chinees (Taiwan) en Braziliaans-Portugees.

In Seven ideas for a European Cultural Recovery Plan betoogt hij dat er naast een financieel herstelplan ook een cultureel herstelplan voor de Europese Unie moet komen.^[3]^[4]

In 2022 publiceerde hij zijn eerste roman Le mage du Kremlin (De Kremlinfluisteraar). De hoofdpersoon is gemodelleerd naar Vladislav Soerkov de adviseur van Vladimir Poetin. De roman werd in 2022 bekroond met de Grand Prix du roman de l'Académie française. De roman haalde de finale van de Prix Goncourt 2022. Na veertien stemrondes ontstond een patstelling, waarna de president van de Académie Goncourt de beslissende stem uitbracht voor de roman Vivre vite van Brigitte Giraud.^[5]

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Italiaanstalig[bewerken | brontekst bewerken]

1996 Un grande futuro dietro di noi
2000 La Guerra del talento
2002 Overdose (over informatiestress)
2004 Fuori controllo
2005 La sindrome di Meucci
2008 Canton Express
2008 Obama, La politica nell'era di Facebook
2013 Contro gli specialisti
2015 La prova del potere
2016 Le Florentin
2017 La rabbia e l'algoritmo

Franstalig[bewerken | brontekst bewerken]

2019 Les ingénieurs du chaos
2020 Seven ideas for a European Cultural Recovery Plan (essay)
2022 Le mage du Kremlin (roman). Nederlandse vertaling: De Kremlinfluisteraar. Vertaald door Hans E. van Riemsdijk. Uitgeverij Atlas-Contact, Amsterdam, 2022. ISBN 9789025473891

Bronnen en referenties

Bronnen

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Giuliano da Empoli op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Referenties

↑ Laura de Jong, Poetin begrijpt alleen de taal van geweld. De Volkskrant (9 december 2022). Gearchiveerd op 10 december 2022. Geraadpleegd op 10 december 2022.
↑ (en) Website Volta. Gearchiveerd op 4 juni 2023.
↑ (en) Giuliano da Empoli, Seven ideas for a European Cultural Recovery Plan. Groupe d’études géopolitiques, Policy paper 2 (juli 2020). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.
↑ Kasper Goethals, Olivia Kortas en Coen van de Ven, ‘Europese leiders hebben meer geld dan ideeën’. De Groene Amsterdammer (29 juli 2020). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.
↑ Jarron Kamphorst, Het zijn altijd afstammelingen van Iwan de Verschrikkelijke die Rusland regeren. Trouw (29 oktober 2022). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.

[1] Laura de Jong, Poetin begrijpt alleen de taal van geweld. De Volkskrant (9 december 2022). Gearchiveerd op 10 december 2022. Geraadpleegd op 10 december 2022.

[2] (en) Website Volta. Gearchiveerd op 4 juni 2023.

[3] (en) Giuliano da Empoli, Seven ideas for a European Cultural Recovery Plan. Groupe d’études géopolitiques, Policy paper 2 (juli 2020). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.

[4] Kasper Goethals, Olivia Kortas en Coen van de Ven, ‘Europese leiders hebben meer geld dan ideeën’. De Groene Amsterdammer (29 juli 2020). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.

[5] Jarron Kamphorst, Het zijn altijd afstammelingen van Iwan de Verschrikkelijke die Rusland regeren. Trouw (29 oktober 2022). Gearchiveerd op 1 december 2022. Geraadpleegd op 1 december 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]