Naar inhoud springen

Goldman Sachs

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Vdkdaan (overleg | bijdragen) op 2 apr 2020 om 11:31. (ongedaan gemaakt - beide zijn juist en dus hoeft correctie niet en volgens WP:BTNI mag dit ook niet.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
The Goldman Sachs Group Inc.
Logo
Hoofdkantoor van Goldman Sachs in New York
Beurs NYSE: GS
Oprichting 1869
Oprichter(s) Marcus Goldman
Sleutelfiguren David M. Solomon (voorzitter & CEO)
Hoofdkantoor Vlag van Verenigde Staten New York
Werknemers 36.800 (2015)[1]
Beheerd vermogen US$ 1379 miljard (2016)
Producten financiële diensten,
investment banking
Industrie financiële dienstverlening, financiële dienstverlening, exclusief verzekeringen en pensioenfondsen
Omzet/jaar US$ 34,5 miljard (2016)[1]
Winst/jaar US$ 8,5 miljard (2015)[1]
Marktkapitalisatie US$ 66 miljard (11 april 2016)
Website gs.com
Portaal  Portaalicoon   Economie

The Goldman Sachs Group, Inc. is een internationaal opererende investeringsbank. Goldman Sachs is tevens gespecialiseerd in het aanbieden van financiële diensten aan multinationals en overheden.

Oprichting

Goldman werd in 1869 opgericht door Marcus Goldman, een Duits-joodse immigrant in Amerika. Tussen 1870 en 1890 werd Samuel Sachs, Goldmans schoonzoon, partner in het bedrijf en veranderde de naam van de bank in Goldman Sachs.

In 1999 kreeg het bedrijf zelf een beursnotering aan de New York Stock Exchange.[2] De aandelen werden tegen een introductiekoers van US$53 per aandeel aan beleggers verkocht en dit leverde het bedrijf ruim US$3,5 miljard op.[2] Henry Paulson was op het moment van de beursgang de CEO van Goldman Sachs.[2]

Activiteiten

Het hoofdkantoor is sinds 2010 gevestigd in Lower Manhattan (New York) op 200 West Street.[3] Goldman Sachs heeft verder kantoren in verschillende grote financiële districten zoals New York, Chicago, Los Angeles, Frankfurt, Zürich, Parijs, Londen, Hongkong, Milaan, Sydney, Tokio en Toronto.

Goldman Sachs adviseert enkele van de grootste bedrijven financieel, evenals overheden en enkele van de rijkste families ter wereld. Veel oud-bankiers van Goldman Sachs, zoals Mario Draghi en Mario Monti, bekleden vooraanstaande posities in de politiek en op de effectenbeurs.

Als gevolg van de kredietcrisis werd Goldman Sachs op 22 september 2008 omgevormd van zakenbank tot een financiële holding, om zo van de Amerikaanse ondersteuningsmaatregelen te kunnen profiteren.

Resultaten

Goldman Sachs heeft sinds 2000 een snelle groei doorgemaakt. Deze groei kwam in 2008 door de kredietcrisis ten einde. Ondanks de grote verliezen die wereldwijd in de financiële sector zijn geleden, is het bedrijf erin geslaagd alle jaren met een nettowinst af te sluiten. In 2015 nam het bedrijf een grote voorziening voor het verpakken van waardeloze hypotheken in zogenaamde aantrekkelijke beleggingsproducten. Zonder deze voorziening zou de nettowinst 3 miljard dollar hoger zijn uitgekomen en de rentabiliteit eigen vermogen met 3,8%-punt. Goldman Sachs telt wereldwijd zo'n 35.000 medewerkers.

bedragen luiden in miljoenen dollars
Jaar[4] Omzet Nettoresultaat Balanstotaal Eigen
vermogen 		Rentabiliteit eigen vermogen Werknemers
2000 16.590 3067 289.760 16.530 18,6% 22.600
2005 25.238 5626 706.804 28.002 20,1% 23.600
2006 37.665 9537 838.201 35.786 26,7% 26.500
2007 45.987 11.599 1.119.796 42.800 27,1% 30.500
2008 22.222 2322 884.547 64.369 3,6% 34.500
2009 45.173 13.385 848.942 70.714 18,9% 32.500
2010 39.161 8354 911.332 77.356 10,8% 35.700
2011 28.811 4442 923.225 70.379 6,3% 33.300
2012 34.163 7475 938.355 75.716 9,9% 32.400
2013 34.206 8040 911.507 78.467 10,2% 32.900
2014 34.528 8477 855.842 82.797 10,2% 34.000
2015 33.820 6083 861.395 86.728 7,0% 36.800
2016 34.528 8477 860.165 86.658 9,8% 34.400

Kredietcrisis

Tijdens de Kredietcrisis kwam Goldman Sachs met enige regelmaat onder vuur te liggen. Kritiek werd onder meer geuit in begin 2010 op de rol die men had gespeeld bij door de Griekse regering afgesloten valutaswaps. In april 2010 werd bekend dat toezichthouder Securities and Exchange Commission (SEC) Goldman Sachs zou dagvaarden ter zake van beweerde fraude met herverpakte hypotheken.[5][6][7]

Diverse Nederlandse Tweede Kamerleden stelden op 21 april 2010 voor dat de Nederlandse overheid haar relatie met Goldman Sachs zou heroverwegen.[8] Op 27 april 2010 werden diverse functionarissen van Goldman Sachs door de Amerikaanse Senaat ondervraagd over de wijze waarom verpakte hypotheken verkocht waren; onder meer bleek een (toenmalige) functionaris van Goldman Sachs een transactie in een interne e-mail als "one shitty deal" te hebben omschreven.[9] Tevens werd GS-handelaar Fabrice Tourre ondervraagd, die in een e-mail aan zijn toenmalige vriendin de door hem opgezette financiële producten (met subprime hypotheken als onderliggende waarden) in kritische termen had beschreven: ze waren "pure intellectual masturbation", “a ‘thing’, which has no purpose, which is absolutely conceptual and highly theoretical and which nobody knows how to price”.[10] Tourre omschreef zich als "the only potential survivor" van de betrokkenen bij dergelijke transacties.[11]

In het verslag ("Form 10-Q") over het eerste kwartaal 2010 aan de SEC maakte Goldman Sachs gewag van diverse geschillen waarin men inmiddels betrokken was.[12] Men duidde deze juridische problemen als "mogelijk ernstig".[13] Tevens sloot Goldman Sachs niet uit dat, buiten de reeds aangevangen of aangekondigde rechtszaken, andere rechtszaken tegen hen gestart zouden kunnen worden.[14]

In juni 2010 spande het failliete Australische hedge fund Basis Capital een rechtszaak aan tegen Goldman Sachs op de grond dat Goldman hen welbewust dubieuze beleggingen (CDO's geheten Timberwolf) had verkocht, hetgeen tot hun faillissement geleid had; Goldman Sachs ontkende een en ander.[15]

Op 15 juli 2010 werd bekend dat Goldman Sachs het conflict met de SEC had geschikt voor een bedrag van $ 550 miljoen.[16] Als onderdeel van de schikking erkende Goldman Sachs dat het prospectus "incomplete information" bevatte. De rechtszaak tegen Fabrice Tourre werd, ondanks de schikking, voortgezet. Van het door Goldman Sachs te betalen bedrag was $ 250 miljoen bestemd voor gedupeerde beleggers.

In maart 2012 verscheen in The New York Times een ontslagbrief van voormalig vicepresident Greg Smith, waarin hij zich beklaagt over het feit dat de sfeer binnen het bedrijf vergiftigd en vernietigend is en dat het belang van de klanten nauwelijks meetelt. Het management noemde de klanten volgens hem "muppets".[17] In oktober 2012 bracht Greg Smith het boek Why I Left Goldman Sachs: A Wall Street Story uit, waarin hij nader ingaat op de handelswijze van zijn voormalige werkgever.

De kwestie van de rommelhypotheken uit 2008 werd uiteindelijk in 2016 geschikt met de Amerikaanse justitie voor $ 5 miljard. De bank verkocht de rommelhypotheken terwijl ze zelf speculeerde op een neergang van de huizenmarkt.[18] Begin april 2016 ging Goldman Sachs akkoord met een schikking van $ 5,1 miljard (4,4 miljard euro).[19] Het bedrijf koopt daarmee de beschuldigingen af voor het verpakken en doorverkopen van waardeloze hypotheken verpakt als aantrekkelijke beleggingsproducten. Deze handelswijze was een belangrijkste oorzaak van de kredietcrisis.[19]

Strafrechtelijke aanpak

Topbestuurder Rajat Gupta van de bank werd in 2012 veroordeeld tot een celstraf van 2 jaar wegens handel met voorkennis.[20]

Bekende alumni

Externe link

  • (en) Officiële website van Goldman Sachs
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Goldman_Sachs&oldid=55986865"