Graaf Jansdijk
De Graaf Jansdijk (ook Gravejansdijk genoemd) is een dijk langs de zuidelijke kust van Noordzee en de monding van de Westerschelde. Hij liep van Duinkerke tot Sas van Gent en doorkruist Nord-Pas-de-Calais in Frankrijk, de Belgische provincies West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen en het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen.
Al in de 9e eeuw beschermden dijken de inwoners tegen stormvloeden van de Noordzee en de Westerschelde. Sint Anna ter Muiden en Axel werden verbonden door een dijk op initiatief van Jan I van Namen, zoon van de Vlaamse graaf Gwijde van Dampierre.
Overstromingen in de 13e en 14e eeuw zorgden ervoor dat de dijken die al bestonden een aaneengesloten karakter kregen. Onder het bewind en het goedkeurend oog van de Bourgondische hertog Jan zonder Vrees begonnen lokale polders hun dijken te verstevigen.
In de 15e eeuw kreeg de streek te maken met stormvloeden die driemaal op of rond 19 november plaatsvonden, de naamdag van Sint Elisabeth, en die daarom bekendstaan als de Sint-Elisabethsvloeden (van 1404, 1421 en 1424).
Keizer Karel gaf in de 16e eeuw toestemming om de dijk te doorbreken voor het aanleggen van de Sassevaart.
De dijk was niet hoog maar eeuwenlang belangrijk als waterkering. Hij geeft aan tot waar het zeewater vrij spel had in de middeleeuwen. Nu (2008) heeft hij geen functie meer alhoewel de dijk op vele plaatsen goed bewaard is. Op andere plaatsen is de Graaf Jansdijk volledig afgegraven. In Nieuwpoort wordt de dijk Gravedijk genoemd.
Straatnaam
Als straatnaam blijft de Graaf Jansdijk voorleven in:
- Graafjanstraat, Assenede
- Gravenstraat, Assenede
- Graaf Jansdijk, Brugge
- Graaf Jansdijk, Blankenberge
- Graaf Jansdijk, De Haan
- Graaf Jansdijk, Kaprijke
- Graaf Jansdijk, Knokke-Heist
- Graaf Jansstraat, Middelkerke
- Graafjansdijk, Sint-Laureins
- Graafjansdijk, Westdorpe
