Grote tafeleend
| Grote tafeleend IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2020) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Aythya valisineria (Wilson, 1814) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Grote tafeleend op  Wikispecies
| |||||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||||
| |||||||||||||
De grote tafeleend (Aythya valisineria), in het Nederlands ook vaak canvasback genoemd, is de grote neef van de Europese tafeleend.
Verspreiding en leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Ze broeden in de moerassen van Noord-Amerika in een nest van plantendelen. Grote tafeleenden zijn niet hun leven lang bij elkaar maar zoeken elke winter nieuwe partners.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het opvallende gekleurde mannetje heeft een rode kop, nek en ogen, een zwarte borst en een grijs-witte rug en zijkanten. Met de witte buik en zwarte staart is het mannetje erg opvallend. Het vrouwtje is wat minder opvallend gekleurd: bruine ogen en witachtige rug en zijkanten, bruin hoofd en nek en een witte buik. Met een lengte van 48 tot 60 centimeter is het een grote eend.
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De grootte van de populatie is in 2020 geschat op 690 duizend volwassen vogels. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |