Grote blauwring-octopus

Grote blauwring-octopus; IUCN-status: Niet bedreigd (2014)
	Grote blauwring-octopus
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Mollusca (Weekdieren)
Klasse:	Cephalopoda
Orde:	Octopoda
Familie:	Octopodidae
Geslacht:	Hapalochlaena
Soort
	Hapalochlaena lunulata; (Quoy & Gaimard, 1832); Originele combinatie; Octopus lunulatus Quoy & Gaimard, 1832
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Grote blauwring-octopus op Wikispecies
	(en) World Register of Marine Species
Portaal	Biologie

De grote blauwring-octopus (Hapalochlaena lunulata) is een van de soorten blauwgeringde octopussen.

Kenmerken

Dit dier wordt amper 10 cm lang. Ze hebben een massa tussen de 10 en 100 gram hoewel de meeste exemplaren rond de 55 g zitten. Door chromatoforen kan het dier van kleur veranderen. Ongestoord is de soort onopvallend egaal bruin. Kenmerkend zijn de blauwe ringen die bij gevaar verschijnen en als afschrikkingsmiddel worden gebruikt.^[3]

Leefwijze

De soort voedt zich met kreeftachtigen, krabben, en vis die hij met een neurotoxine, namelijk tetrodotoxine (dat geproduceerd wordt door een bacterie in de speekselklier), injecteert waardoor de prooi verlamd raakt en hij ze kan opeten. De soort kan door zijn gif gevaarlijk voor de mens zijn.

Verspreiding en leefgebied

De soort komt voor in de Grote- en Indische Oceaan in wateren rondom Australië op koraalriffen.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Grote blauwring-octopus op de IUCN Red List of Threatened Species.
↑ Quoy J.R.C. & Gaimard J.P. (1832-1835). Voyage de découvertes de l'"Astrolabe" exécuté par ordre du Roi, pendant les années 1826-1829, sous le commandement de M. J. Dumont d'Urville. Zoologie. 1: i-l, 1-264; 2(1): 1-321 [1832]; 2(2): 321-686 [1833]; 3(1): 1-366 [1834]; 3(2): 367-954 [1835]; Atlas (Mollusques): pls 1-93 [1833]. Paris: Tastu.
↑ Steven Weinberg, Le seigneur des anneaux, Plongez!, 29, 2020, p. 34

[IUCN-1] (en) Grote blauwring-octopus op de IUCN Red List of Threatened Species.

[2] Quoy J.R.C. & Gaimard J.P. (1832-1835). Voyage de découvertes de l'"Astrolabe" exécuté par ordre du Roi, pendant les années 1826-1829, sous le commandement de M. J. Dumont d'Urville. Zoologie. 1: i-l, 1-264; 2(1): 1-321 [1832]; 2(2): 321-686 [1833]; 3(1): 1-366 [1834]; 3(2): 367-954 [1835]; Atlas (Mollusques): pls 1-93 [1833]. Paris: Tastu.

[3] Steven Weinberg, Le seigneur des anneaux, Plongez!, 29, 2020, p. 34

[1]

[2]

[3]