Haloperoxidase
Haloperoxidasen zijn peroxidasen die de oxidatie van halogeniden met waterstofperoxide kunnen katalyseren[1]. Zowel halogeniden en waterstofperoxide komen in het milieu voor.
Met de wet van Nernst is uit te rekenen dat waterstofperoxide chloride (E°= 1,36 V), bromide (E°= 1,09 V) en jodide (E°= 0,536 V) onder natuurlijke omstandigheden, bijvoorbeeld in een temperatuurbereik van 0-30 °C en een pH van 3 (humus) tot 8 (zeewater) kan oxideren. Fluoride (E°= 2,87 V) kan niet onder natuurlijke omstandigheden worden geoxideerd. De onderstaande tabel classificeert de haloperoxidasen naar de halogeniden van welke ze de oxidatie kunnen katalyseren.
| Haloperoxidase | Oxideerbaar halogenide | Oorsprong |
|---|---|---|
| Chloorperoxidase (CPO) | Cl−, Br−, I− | witte bloedcellen (myeloperoxidase) rode bloedcellen (eosinofielperoxidase) Caldariomyces fumago |
| Broomperoxidase (BPO) | Br−, I− | melk, speeksel, tranen marine algen |
| joodperoxidase (IPO) | I− | mierikswortel (mierikswortelperoxidase) schildklier (schildklierperoxidase) |
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ S.L. Neidleman, J. Geigert (1986) Biohalogenation - principles, basic roles and applications; Ellis Horwood Ltd Publishers; Chichester; ISBN 0-85312-984-3