Naar inhoud springen

Harold Budd

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Verdel (overleg | bijdragen) op 29 jul 2019 om 15:42. (poets, link)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Harold Budd
Budd in 2008
Budd in 2008
Algemene informatie
Volledige naam Harold Montgomory Budd
Geboren 24 mei 1936
Geboorteplaats Los Angeles
Overleden 8 december 2020Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats ArcadiaBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1962-heden
Genre(s) ambient, avant-garde
Beroep Muzikant, componist, dichter, docent
Instrument(en) Keyboard, piano, gitaar
Label(s) Opal, Land, Darla, Samadhi, New World, All Saints, E.G., 4AD
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Harold Budd (Los Angeles (Californië), 24 mei 1936) is een Amerikaanse componist van ambient -en avant-garde-muziek. Hij is opgegroeid in de Mojavewoestijn en was op vroege leeftijd geïnspireerd door het zoemende geluid veroorzaakt door de wind blazend langs telefoonkabels.

Levensloop

Zijn carrière als componist begon in 1962. De jaren daaropvolgend verwierf hij een notabele reputatie in de plaatselijke avant-garde-muziekwereld. In 1966 studeerde hij af aan de University of Southern California met een graad in muziek. Hoe langer zijn carrière liep, werd zijn werk in toenemende mate minimalistischer van aard. Tussen zijn meer experimentele werk waren er twee stukken, “Coeur d’Orr” en “The Oak of the Golden Dreams”, gebaseerd op de Balinese “Slendro” toonladder. Nadat hij een nummer, getiteld “Lirio”, gemaakt had, hield hij het voor bekeken qua experimentele minimalistische en avant-gardistische muziek. In 1970 stopte hij tijdelijk als componist en begon met les te geven aan het California Institute of the Arts.

Twee jaar later, nog altijd zijn job als leraar uitoefenend, begon hij terug als componist. In de periode van 1972-1975 creëerde hij vier verschillende nummers gebundeld onder de titel The Pavilion of Dreams. De stijl van deze nummers was een ongewone mengeling van jazz met avant-garde. In 1976 nam hij ontslag op het instituut en begon nieuwe composities op te nemen, bijgestaan door de Britse ambient-pionier Brian Eno. Twee jaar later zag Harold Budd zijn debuutalbum The Pavilion of Dreams het licht.

Sindsdien heeft hij een eigen en krachtige stijl ontwikkeld qua ambient. Zijn twee samenwerkingen met Brian Eno, The Plateaux of Mirror en The Pearl, drukten hun stempel op zijn verdere werk. In zijn album Lovely Thunder introduceerde hij subtiele elektronische klankstructuren. Zijn thema-album The Room in 2000 was dan weer een terugkeer naar de minimal-muziek. Zijn album Avalon Sutra uit 2004 werd bestempeld als zijn laatste werk door het label Samadhisound. Hun persbericht vervolgde: “Avalon Sutra brengt een einde aan 30 jaar van muzikale activiteit. Gevraagd naar zijn mening, zei Budd dat hij alles gezegd had wat hij te zeggen had. Met karakteristieke waardigheid, concludeerde hij, “Ik vind het niet erg te verdwijnen!” Niettegenstaande dat, werden Budd zijn soundtrack van de film Mysterious Skin (een samenwerking met Robin Guthrie) en Music for 'Fragments from the Inside' (met Eraldo Bernocchi) uitgegeven in 2005.

In februari 2007 gaf Samadhisound Perhaps uit, een live-opname van Budd zijn geïmproviseerde uitvoering in eerbetoon aan zijn vriend (en collega-leraar aan het California Institute of Arts) Jim Tenney. Het is opgenomen op het California Institute of Arts in december 2006, en alleen verkrijgbaar als digitale download.

Samadhisound gaf in april 2007 een podcast uit van Harold Budd in samenspraak met Akira Rabelais. In deze (Samadhisound Podcast #2), zei Budd dat hij dacht dat Avalon Sutra zijn laatste album zou zijn en dat hij nu van gedachte was veranderd. Darla Records gaf twee cd's uit van Robin Guthrie en Harold Budd in juni 2007, After The Night Falls en Before The Day Breaks, beide opgenomen in de lente van 2006. Op elk album staan negen nummers, zoals: “How Distant Your Heart”/”How Close Your Soul” en “I Returned Her Glance”/”And Then I Turned Away”.

Discografie

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Harold_Budd&oldid=54289844"