Henk G. van Putten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henk G. van Putten
Henk G. van Putten (2012)
Volledige naam Henk G. van Putten
Geboren 18 april 1946
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Jaren actief 1957 - heden
Stijl Christelijke muziek
Beroep(en) Organist
Instrument(en) Pijporgel
(en) Last.fm-profiel
Portaal  Portaalicoon   Klassieke muziek

Henk G. van Putten (Nieuw-Beijerland, 18 april 1946) is een Nederlands organist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Studie[bewerken | brontekst bewerken]

Van Putten kreeg op negenjarige leeftijd zijn eerste orgellessen van zijn vader. Hierna studeerde hij orgel bij Piet van den Kerkhoff en vervolgens bij Arie J. Keijzer. Hij slaagde hier in 1971 cum laude voor zijn diploma uitvoerend musicus. Hierna vertrok hij naar Wenen waar hij aan de Universität für Musik und Darstellende Kunst bij prof. Anton Heiller orgelmuziek studeerde. Na zijn terugkomst in Nederland studeerde hij nog klavecimbel bij Janny van Wering en volgde improvisatie-cursussen bij Piet Kee en Hans Haselböck.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Van Putten werd in 1957 benoemd tot organist van de hervormde kerk in Nieuw-Beijerland. Hierna volgde in 1964 zijn benoeming tot organist van de Ontmoetingskerk in Spijkenisse en in 1967 de Domkerk in De Lier. Tien jaar later werd hij hier ook beiaardier en vervolgens ook in Vlissingen en Middelburg. In 1988 volgde zijn benoeming tot organist in de hervormde kerk in Kapelle. Zijn eerste bespeling op het orgel van deze kerk was tijdens de kerstnachtdienst.[1] Daarnaast bracht hij een groot aantal cd's uit met orgelmuziek en was hij lange tijd docent aan de muziekschool in Hoeksche Waard.[2]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Witte-orgel in de Hervormde Kerk van Kapelle
  • Henk G. van Putten in de Grote- of Eusebiuskerk te Arnhem
  • Wij loven U, wij vereren U
  • Alexandre Guilmant
  • Vier organisten bespelen het Bätz-Witte orgel in de Hervormde kerk van Kapelle
  • Orgel Grote kerk Dordrecht
  • Kam-orgel in de St. Catharijnekerk, Brielle

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]