Hoornblende
| Hoornblende | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Ca2(Mg,Fe,Al)5(Al,Si)8O22(OH)2 | |||
| Kleur | Zwart, groen of bruin tot groenbruin | |||
| Streepkleur | Bruin of grijs | |||
| Hardheid | 5 - 6 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 3,23 kg/dm3 | |||
| Opaciteit | Opaak | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Monoklien | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal ho(o)rnblende is een calcium-magnesium-ijzer-aluminium-inosilicaat met de chemische formule Ca2(Mg,Fe,Al)5(Al,Si)8O22(OH)2. Het is de meest voorkomende van de amfibolen.
Eigenschappen
[bewerken | brontekst bewerken]Het zwarte, groene of bruin tot groenbruine hoornblende heeft een glas- tot parelglans en een witte streepkleur. Het kristalstelsel is monoklien. De gemiddelde dichtheid is 3,23 en de hardheid is 5 tot 6.
Naam
[bewerken | brontekst bewerken]De naam van het mineraal hoornblende komt uit het Duits, en is een samenstelling van het Duitse "Horn", en het werkwoord voor "verblinden" of "bedriegen".
Voorkomen
[bewerken | brontekst bewerken]Zoals andere amfibolen, komt hoornblende voor in stollings- en metamorfe gesteenten, zoals granieten respectievelijk schisten.
Hoornblende komt voor in de zandfractie van Nederlandse Kwartaire riviersedimenten onder andere van de Rijn. In de zware-mineraalanalyse zoals dat in Nederland bij de Rijks Geologische Dienst gedurende de tweede helft van de twintigste eeuw plaatsvond, wordt het mineraal ingedeeld bij de zogenoemde instabiele groep.[1] Er worden diverse variëteiten onderscheiden waaronder een die heel kenmerkend is voor Maaszanden die voor 400.000 jaar geleden zijn afgezet.[2][3]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Krook, L., 1993. Heavy minerals in the Belvédère deposits. Mededelingen Rijks Geologische Dienst, 47: 25-30.
- (en) Losson, B., Quinif, Y., 2001. The Moselle piracy: new chronological data from U/Th dating of speleothems. Karstologia 37, 29-40.
- Zonneveld, J.I.S., 1947. Het Kwartair van het Peelgebied en naaste omgeving. Een sedimentpetrologische studie. Mededelingen Geologische Stichting, Serie C-IV-3: 1-223.